Book Title: Jain Darshanma Karmwad Author(s): Chandrashekharvijay Publisher: Kamal Prakashan Trust View full book textPage 7
________________ વિકાસનું મહાભિયાન પ્રકાશ અને અંધકાર. આ બે સિવાય વનમાં કે ઉપવનમાં, જગતમાં કે જીવનમાં બીજું કયું તત્વ અસ્તિત્વ ધરાવે છે? ના. કોઈ જ નહિ. પ્રકૃતિની ગોદમાં પ્રકાશ અને અંધકાર જ સંતાકૂકડી રમે છે. મર્યલોકના માનવોના જગતમાં ય એ જ બે – વારાફરતી – આવ્યા કરે છે; સનાતન કાળથી. અને...એ માનવના જીવનમાં ય પ્રકાશ અને અંધકારમાંથી જ કોઈને કોઈ જોવા મળ્યા કરે છે. આપણે માનવ જીવનના પ્રકાશ અને અંધકારની અહીં વાત કરીશું. કાળી માઝમ રાત. કજજલશ્યામ અંધકાર.૧ થાક્યો પાક્યો જે કોઈ સ્પર્યો છે આ અંધકારને...એ ઘસઘસાટ ઊંદયો છે. આજે પણ ભીષણ અંધકાર યુગનો માનવગર ઘરરર...ઘરરર નસકોરાં બોલાવતો ઊંઘી જ રહ્યો છે. ગાઢ નિદ્રા ! સ્વપ્નવિહોણી કુંભકર્ણ નિદ્રા! અંધકાર યુગને એ કુંભકર્ણને જગાડવા ગમે તેટલો કોઈ ઢંઢોળે; કાને જઈને રાડ પાડે; પણ તે ન ઊઠે તે ન જ ઊઠે. ન ઊઠતો આવો અઘોરી માનવ એ અંધકારયુગનો અવલ કુંભકર્ણ છે. પણ... પણ સમય ચાલ્યો જ જાય છે. પળ પળનાં જળ કાળરાજની અંજલિમાંથી ટપકતાં જ રહે છે. ટપ...ટપ...ટપ. અને... હો ફાટે છે. અંધકારયુગનો અઘોરી માનવ ઘોર નિદ્રાની ગોદમાં ઊંધી લઇને પોતાનો થાક ઓછો કરે છે. હવે ગાઢ નિદ્રા સ્વપ્નવતી બને છે. ૧ ઘોર મિથ્યાત્વ – અનાદિ મિથ્યાત્વ ૨ મંદ મિથ્યાત્વ – માર્ગાનુસારીભાવની પ્રાપ્તિPage Navigation
1 ... 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 ... 118
