________________
( ३५ )
सिंहासा उपरेर । वेकुव्यो चंद्रवो एक ॥ विचे बस्त अति दीप तो । धोला रतनां मांहि विशेष र े ॥ ५० ॥ ८ ॥ रतन चंद्रवा बिचमें रे । बज चांकुड़ो जाय । ति में मोती वैकुब्यो । श्रोतो मोटा कुम्भ समान रे ॥ ॥ पु० ॥ १० ॥ च्योर मोती तिगरी माखती । पर्छ कुम्भ समान । लहिके मोत्यांरो भूमको । सोवन पनड्यां जाय र े || पु० ॥ ११ ॥ हार घठारै बोसरग रे । त्यां करो शोभे सार | चिहुं दिशि मोती बेगला । उठे शब्द तयो णि कार || पु० ॥ १२ ॥ सोत्यां रो शब्द सुहामयो । तन मन में सुख थाय । शव्द दशो दिशि प्रगटे । एहवी माल रही लहकाय दे ॥ पु० ॥ १३ ॥ सामानिक देवतां तारे भद्रासय च्यार हजार रे । ईशाण बायव कूप में । एतो शोभ रह्या श्रौकार से ॥० ॥ १४ ॥ च्यारज देवी मूलगी रे । त्यांरा सिंहासा च्चार ॥ पूर्व दिश से वैकुव्या । वे तो होठां हर्ष चमार के | पु० | १५ || भिंतर प्रषधा तथा । भद्रासब आठ हजार रे । सिंहासय रे पाखती । किया अग्नि कूपर सांयरे ॥ ० ॥ १६ ॥ दश हजार भद्रसा रे | मध्य प्रषधा राजाय रे ॥ दक्षिण दिशि में वेव्या । सेवक चतुर सुजाग रे ॥ ५० ॥ १७ ॥ निरत कूण में बारली तयार । भद्रासणा बारे हजार रे |
