________________
રેવતી કુંડમાં માતાઓની મૂર્તિઓ જેવામાં આવે છે. પૂર્વ તરફ આવેલું દામોદરજીનું મંદિર ગિરનાર પર આવેલા નેમિનાથના તથા અંબાજીના મંદિર જેવું છે. એ ત્રણે મંદિર સંપ્રતિ રાજાએ બંધાવેલાં છે, એવી દંતકથા છે. દામોદર કુંડને વૈષ્ણવો ઘણેજ પવિત્ર માને છે. જુનાગઢના હિંદુઓ મુડદોને બાળીને દામોદર કુંડમાં નાહીને ભીને લુગડે શહેરમાં આવે છે. તે ઓરડીઓ મુકી આગળ જતાં બાલા ગામવાળાને બંધાવેલે પાલીયાને એરડે તથા વંદાવન દેવચંદની વાવ આવે છે.
- દામોદર કુંડ ૨૭૫ ફુટ લાંબેને પ૦ ફુટ પહેળે છે. દાદર કુંડની સામે મુસાફરને બેસવાની ઓરડીઓ છે. આગળ જતાં ડાબી બાજુએ નાગી માતાનું તથા મેના નામની તાયાનું મકાન આવે છે. ને જમણુ બાજુએ શંકરનાં દેર છે. તેને લગતી જગાને ખાખચેરે કહે છે. ખાખરાની લગોલગ બ્રહ્મચારીની જગે છે તેમાં ત્રણ શીવ મંદીર છે, તે ગેમુખીના બાવા પૂર્ણાનંદના કબજામાં છે. ત્યાર પછી જડાસાનો કળા (વહેલે) અથવા સુવર્ણરેખા (સેનરેખ) નદી આવે છે. તેના ઉપર પુલ બાંધે છે. આગળ ચાલતાં બેરીઆમાંથી નીકળેલી લાખા મેડીનાં પથરાનાં કમાડ વિગેરે નિશાનીઓ એક ગોળ કેટમાં જોવામાં આવે છે, પછી હુરબાઈને હેકબે (કળો, વહેળે ) આવે છે. આ કળામાં હુરબાઈને કરે તણાઈને મૃત્યુ પામવાથી હરબાઈએ એ શ્રાપ દીધો છે કે તેમાં પાણું ટકે નહીં. તેના ઉપર પૂલ બાંધે છે, પછી એક વાવ આવે છે. તેને દીવાનની વાવ કહે છે. પંચેશ્વર પાસે પણ એક વાવ છે તેને પણ દીવાનની વાવ કહે છે. ત્યાંથી દુધેશ્વર જણાય છે. ત્યાર પછી
Aho ! Shrutgyanam