________________
મદદ માગી. વાઘેનું મથક પિસિન્ના હતું તેને અમરજીએ લઈ લીધું, ને લુંટને સઘળો ખજાને કબજે કર્યો.
આ વખતે મહાબતમાં ગુજરી ગયા એવી ખબર પડતાં વારને જ જુનાગઢ આવી તેના આઠ વરસના શાહજાદા -હામીદખાને ગાદી ઉપર સ્થાપીને આ બહુ દુર દીવાન ઝાલાવાડમાં મુલકગીરીની ચઢાઈ કરવા નીકળ્યો. તેની ગેરહાજરીમાં નવાબસાહેબની મા સુભાન કુંવરે બાંટવાના મુખત્યારખાં સાથે મળીને વનથળીને કિલે હાથ કર્યો. તે અમદાવાદના સુબા મહીપતરાય તથા આબુરાયની મદદ માગી પણ એટલામાં અમરજી દીવાન આવી પડે. તેથી મહીપતરાયે જે ખંડણી ઉઘરાવી હતી તે અમરજીને સોંપી દીધી. ને સુખત્યારખાં બાંટવે નાશી ગયે. ઈ. સ. ૧૭૭૬ માં શિવા તથા ગાયકવાડના સુબેદાર અમૃતરાવ તથા થે ભણ ખંડણું ઉઘરાવવા જેતપુર સુધી આવ્યા. પણ જાડેજા કુંભેજ વચે પડયે ને અમરજી આગળ તેમનું કઈ ચાલ્યું નહિ. મેરબીના ઠાકર વાઘજીએ વાગડમાં ચઢાઈ કરવામાં મદદ માંગવાથી અમરજી રણ એળ ગી વાગડમાં લુટફાટ કરવા લાગે. પણ કચ્છના રાવે ભેટ મેકલી સભ્યતાથી તેમ ન કરવા સંદેશ મોકલ્ય, તેથી અમરજી દીવાન પાછા ફર્યા. પછી અમરેલીમાં જઈ ગાયકવાડના સુબેદારે જીવાજી શામરાજને હરાવી તેને પિતાની પડેશમાંથી કાઢી અમર રેલીને કિલે તોડી પાડો. ત્યાર પછી માંગરોળના સંખે
Aho! Shrutgyanam
