________________
૧૫૮
ગરવાડે લુટયે, ને રઘુનાથજીના કપટી મસલતી આનું માથું પિસ શુટી પડવાની રાત્રે કાપી નાંખ્યું. આ ઉપરથી દિવાન રણછોડજીએ કેડીનાર ને પાટણ લઈ લીધાં. છેવટે નાગરને કેદમાંથી છોડયા. ને રણછોડજી દીવાન જામ સાહેબની નેકરીમાં રહ્યા. તેમાં તેને પડધરી આટકેટ જાગી૨માં મળ્યાં. અને તેના કાકા દુલભજી ભાવનગરમાં ગયા.
ત્યાં તેને પણ ચાર ગામની જાગીર મળી. રણછોડજીના નાના ભાઈ દલપતરામને પણ લીંબડીના ઠાકોરે કરી
આપી.
નાગર લેકોનું જોર પડી ભાગ્યા પછી વણિક કલ્યાણશેઠ તથા ગુજરાતના નાગર માધવરાય ખુશાલરાયને દીવાનગીરી મળી. ને નવાબ સાહેબે જુનાગઢના નાગર તથા સમપરા બ્રાહ્મણ પાસેથી દશ લાખ કરીને દંડ લીધે ૧૭૯૪ માં ભાવનગરના રાવળ વખતસિંહે ચિતળમાંથી જુનાગઢનું થાણું ઉઠાડી મુકયું. કલ્યાણશેઠ સાથે ટટ નાને છોકરે જે પ્રભાશંકરને વહાલે હતો તેને પ્રભાશંકરને ઘેર પટથી મોકલ્યો. પ્રભાશંકર મારી હતો તેથી તે છોકરાને તેણે પોતાની પાસે સૂવા. છેકરાને શીખવ્યું તું તે પ્રમાણે તેણે પ્રભાશંકરને ઘાયલ કર્યો ને તેની વહુ વચ્ચે પડી તેને પણ ઘાયલ કરી. આમ કરવાનું કારણ એ હતું કે રઘુનાથજીએ નવાબને પ્રથમ કહી રાખ્યું હતું કે પ્રભાશંકર તથા મોરારજીને પ્રથમથી મારી નાંખવા કે જેથી શાંતિથી રાજ્ય ચલાવાય.
Aho ! Shrutgyanam
