________________
૩૮
માલે છે. હું ભય વિભ્રાંત ભામિની ! પલમાત્ર સ્થિરતા રાખી ઉભી રહે. આ વાકયના પ્રતિધ્વનિ કાને પડતાં અ'ખિકાએ પાનાની મુખમુદ્રા ફેરવી, તે પતિને ત્વરિત ગતિથી આવતા જોયા. જોતાં વારનેજ કહે છે. અહા! કયા અકારણ રિપુએ રાષે કરીને અને મેકણ્યેા છે? અરે! મને એ મારવા આવે છે. હવે કેાના આશ્રય લઉં ? આ ઘાર ગહનમાં ગૃહીને મારા ઘાત કરશે. એ નિઘૃણુ છે. અહી કાઈપણુ નથી. હા દેવ ! હુ શું કરૂ? હું નિરાધાર આકાશથી પડી છું, ને ધરતીએ મને ઝીલી લીધી છે. હવે મારે જીવીને શું કરવું? અથવા ગૃહમેધિત્વ એ નૃત્યવની વૃત્તિ છે. ક્રોધના આ વેશમાં ૧°૪થના કરી ક્રૂરતાથી મારૂ કાટલુ કરશે, તે પહેલાંજ હુ* પ્રાણ કાઢુ', એમ અવધારણા કરી
૧૧
આ દ પૃહા
તી એક કુવા કાંઠે આવી તેમાં પડી મરવાની કરતી ખેલે છે.
અુિત, સિદ્ધ અને સાધુનુ મારે શરણુ છે. દયામય ધમ ને દાનનુ માહાત્મ્ય મારી ગતિ છે. બ્રાહ્મણુ, દરિદ્રી, કૃપણુ, ૧૩કિરાત ને મ્લેચ્છના વંશમાં તેમજ ક લકિત ને અધમ કુળમાં મારે અવતાર આવશે। નહી. બાલ, ૬, પ્રતિધ્વનિ પ્રતિશબ્દ, ૭, ગહનવન, ૮, નિįર. ૯, ભૃત્ય=ચાકર, ૧૦, કદના=જેતી, ૧૧ આક્રંદ વિલાપ, ૧૨, પહાચ્છા, ૧૩, કિરાત–ભીલ,
Aho ! Shrutgyanam
