________________
૪૮
અજ્ઞાનાંધકારપ્રભાકર પ્રભુથી પરોપકાર થશે એમ વિચારી તેણે ઈક્ષણને અમૃતાં જનરૂપ મારી મૂર્તિ ભરાવી. તેની આગળ નિશદિન નાટક કરતાં ને ત્રિકાલ પર્ય પાસના કરતાં પિતાનું આયુષ પૂર્ણ કરી શુભ ધ્યાનથી મરણવશ થઈ મોટા મોટા ભવ પામી આ જન્મમાં વરદત્ત થયે, ને મારી પ્રતિમાનું પૂજન કરવાથી ગણેશ પદવી પામે, ને અનુક્રમે અક્ષય મંદિરમાં આરામ લેશે.
ભવસંતતિરૂપી નીરનિધિના નાવસ શ્રી નેમિનાથનાં એવાં વચન કાને પડતાં તે કાળના બ્રૉકે ઉઠીને પ્રભુને પ્રણામ કરી કહ્યું, હે પરમેશ! હું હજુ પણ એજ પ્રતિમાની બ્રહ્મલોકમાં પૂજા કરૂં છું. હું એમ જાણતા હતા કે તે પ્રતિમા શાશ્વતી છે, પણ કૃત્રિમ છે, એમ આપના વ્યાખ્યાનથી જાણ્યું. નેમિશ્વર કહે છે, તું એ મૂર્તિને હવે અત્રે લાવ. એવા આદેશથી બ્રૉકે શ્રી નેમિનાથની પ્રતિમા લાવીને કૃણવાસુદેવને આપી. કૃણે કહ્યું, આ પ્રતિમા હું મારા દેરાસરમાં સ્થાપન કરીશ, પણ તે ક્યાં સુધી રહેશે ને કયાં કયાં પૂજાશે ? નેમીશ્વર ભગવાન કહે છે. દ્વારિકાપુરી રહેશે ત્યાં સુધી એ પ્રતિમા પૂજાશે, ને ત્યાર પછી દેવતાઓ તેનું પૂજન કરે છે. મારા નિર્વા. ણથી બે હજાર વર્ષ વીત્યા પછી અંબિકાદેવીની આજ્ઞાથી રતનસાર નામે વણિક વ્યવહારક ગુફામાંથી આણને તેની પૂજા કરશે. અને આ રેવતાચલમાં જ મંદિર કરી તેની
Aho ! Shrutgyanam
