________________
૨૧
તેને પુત્ર ગ્રહરિપુ જેને સેલિકી મૂળરાજે હરાવ્યું તે ઈ. સ. ૯૪૦ માં વનથલીની ગાદીએ આવ્યા હતા. તે વખતે જુનાગઢ નામ હતુંજ નહિ. માત્ર ઉપરકેટને ગઢ કહેતા હતા. ઉતરમાંથી વનથલી ઉપર ચઢી આવતાં દુશમન નના લશ્કરને રોકી દેવામાં અને બીજી કોઈ દીશાએથી મજબુત હમલે થાય ત્યારે નાશીને રક્ષણાર્થે ભરાઈ બેસવાના ઉપયોગ સારૂ આ કિલે બંધાયાનું સંભવે છે. ભાટ લેઓના કવિતામાં મૂળરાજને ગિરનારને રાજા કહેલો છે. ગૃહરિપુ પછી રાહકવાટ સેરઠની. ગાદીએ ઈ. સ. ૯૮ર માં આવ્યા
રાહકવાટના મામાનું નામ ઉગેવાળે હતું, તે તળાજાને રાજા હતા અને બહુ બળવાન હતું. એક વખત વનથલીમાં રાહની કચેરીમાં ઉગાવાળાના પરાક્રમની બહુ પ્રસંશા થતી હતી ત્યારે રહે અદેખાઈમાં કહ્યું કે બધું જોર વનથળીની અર્થાતુ પિતાની મદદથી છે. નહીં તે ઉશેવાળ કઈ રણત્રીમાં નથી. આથી ઉગાવાળાને ગુંસે આવ્યો. અને તે એક હાથે તાળી પાડી શકે તેમ છે એમ કહી કચેરીમાંથી ઉડી ગયે, અને તળાજે ચાલતે થયો. છેરાહુકવાટને સમકાલીન ભસર યાને શીયાળ બેટને રાજા વીરમદે પસ્માર હતે. તે ઘણેજ બળવાન હાઈને ઘણા રાજાઓને પોતાની દરબારમાં કાષ્ટના પાંજરાની અંદર
Aho! Shrutgyanam
