________________
ધર્મ ગ્રંથમાળા : ૧૧ :
: પુખ રખેવાળી કરનારી કુટિની-માતાએ ચિકિત્સાનિપુણ વૈદ્યને બેલા અને તેની યોગ્ય ચિકિત્સા કરવાનું જણાવ્યું. વૈધે તેનું શરીર તપાસીને તથા નાડી પરીક્ષા કરીને કહ્યું કે “આના શરીરમાં કેઈપણ પ્રકારને રોગ નથી, પણ પુત્ર-પુત્રીનું જોડલું ઉત્પન્ન થયું છે તેથી જ આ પીડા પ્રવર્તે છે.”
આ શબ્દ સાંભળીને કુદિનીએ વૈદ્યને વિદાય કર્યો અને કુબેરસેનાને કહ્યું કે “હે પુત્રી ! આ ગર્ભ તારા પ્રાણુને નાશ કરશે, માટે રાખવા એગ્ય નથી.”
કુબેરસેના વેશ્યાનો વ્યવસાય કરતી હતી, પણ છેક હૃદયહીન ન હતી એટલે અપત્ય-પ્રેમની એક અવ્યક્ત ઊર્મિ તેના હદયને સ્પર્શી ગઈ અને તેણે કહ્યું કે “માતા ! ભવિતવ્યતાના યેગે મારા ઉદરમાં ગર્ભ ઉત્પન્ન જ થયું છે, તે તે કુશલ રહે. તેના માટે હું ગમે તે કઠિન કલેશ સહન કરીશ, પરંતુ ગભપાત તે નહિ જ કરું. મેં સાંભળ્યું છે કે જેઓ કાચા ગર્ભને ગાળે છે, કઈ પણ પ્રકારે ભ્રણની હત્યા કરે છે, તેઓ અન્ય જન્મમાં નરકની ભયંકર યાતનાઓ સહન કરે છે અને તેમના કલેશને કેઈ સીમા હોતી નથી. તેના કરતાં હું અત્યારે
ડે કલેશ સહન કરી લઉં તે શું છેટું છે ?” - કુબેરસેના પિતાના આ નિશ્ચયને મક્કમતાથી વળગી રહી અને સમયે તેણે પુત્ર-પુત્રીનું એક છેડલું પ્રસવ્યું. તે વખતે પેલી કુદિની માતાએ કહ્યું કે “દીકરી ! પુત્ર-પુત્રીના આ જેડલાને ઉછેરતા તારી જુવાનીને નાશ થશે, માટે વિઝાની પેઠે તેને ત્યાગ કર અને જેના પર આજીવિકાને મુખ્ય આધાર છે તે જુવાનીને જાળવી રાખ.”
