________________
આવતી ચાર લીટીની શ્રદ્ધાંજલિમાં સીમિત થઈને, એના પછીના દિવસે પસ્તીમાં રૂપાંતરિત થઈ જાય છે.
હું તને એટલું જ પૂછું છું કે જે ખુદ રક્ષણીય છે એ તારી રક્ષા શી રીતે કરી શકશે? જે ખુદ ક્ષણભંગુર છે એનો સંગ્રહ તને શાશ્વત શી રીતે બનાવી શકશે? જે ખુદ નાશવંત છે એની પ્રાપ્તિ તને અવિનાશી શું બનાવી શકશે ? તારા ખુદના જીવનકાળ દરમ્યાન જ જે પદાર્થો તારા માટે વિશ્વાસઘાતક પુરવાર થાય તેવા છે એ પદાર્થો ભવાંતરમાં તારા માટે આશ્વાસક શું પુરવાર થશે ? વિચારીને જવાબ લખજે.
ECE
જાલિમ માંદગી વચ્ચે આમાંની કઈ ચીજ સ્વસ્થતા આપવાની છે મને? એક્સિડન્ટમાં હાડકાં-પાંસળાં તૂટી ગયા હોય એવી જાલિમ વેદના વચ્ચે આમાંની કઈ ચીજ મને હસતો રાખી શકવાની છે ? - ના, હવે હું કોઈ જ ભ્રમણામાં રહેવા નથી માગતો. હું એ ચીજની પ્રાપ્તિને જીવનનું લક્ષ બનાવવા માગું છું કે જે ચીજની પ્રાપ્તિ મારા પરલોકને તો સદ્ધર બનાવીને રહે જ પણ મારા વર્તમાનને ય પ્રસન્નતાથી તરબતર બનાવી દે. સુખમાં તો મને ખુવાર થતો અટકાવે જ પણ દુ:ખમાંય મારી ખુમારીને આંચ ન આવવા દે. શ્રીમંતાઈમાં તો મને નમ્ર રાખે જ પણ નુકસાનીમાં ય મને દીનતાનો શિકાર ન બનવા દે. સફળતામાં તો મને સજ્જન રાખે જ પણ નિષ્ફળતામાં ય મને દુર્જનતાનો શિકાર ન બનવા દે. જીવતા તો મને શાંતિ આપે જ પણ મરતા ય મને અસમાધિમાં ખેંચાવા ન દે. મને એમ લાગે છે કે એ ચીજની પ્રાપ્તિ માટે બાહ્ય જગતનાં મેં નક્કી કરેલા ઢગલાબંધ સિદ્ધાંતોને મારે તિલાંજલિ આપવી જ પડે. આપ એ અંગે શું કહો છો ?
દર્શન, તારા મનમાં પેદા થયેલ સુંદર લક્ષ્ય બદલ તને ખૂબ ખૂબ ધન્યવાદ ઘટે છે. જો એ લક્ષ્ય તારે પહોંચવું જ છે તો બાહ્ય જગતના ઢગલાબંધ સિદ્ધાંતોને તારે તિલાંજલિ આપવી જ પડે એમાં લેશ બેમત નથી.
કારણ કે બાહ્ય જગતમાં તો આ એક જ સિદ્ધાંત ચાલે છે કે LIFE ISA JOURNEY FROM Tofપણ આત્યંતર જગત તો આમાં આગળ વધતાં એટલો સુધારો સૂચવે છે. LIFE IS A JOURNEY FROM I TO WE.
‘થી હું’ સુધીની યાત્રાઓ તો ઘણી કરી. ‘હું થી તમે' સુધીની યાત્રાઓ પણ આપણે ઘણી કરી પણ આ જીવનમાં તો આપણે યાત્રા કરવાની છે “હું થી આપણે' સુધીની, એ અંગેની વિશેષ વાત હવે પછીના પત્રમાં.
મહારાજ સાહેબ,
આટલાં વરસોની જાલિમ દોડધામ પછી જીવનમાં જે કાંઈ એકઠું કરી શક્યો છું એને સ્મૃતિપથમાં લાવ્યા પછી એના પર ગંભીરતાથી વિચાર કર્યો ત્યારે ખ્યાલ આવ્યો કે પદાર્થો મેળવવા જતા હું આત્મા વેચી બેઠો છું. ક્ષણભંગુરને મેળવવામાં સફળ બની ગયેલો હું શાશ્વતને મેળવી લેવાની હાથમાં આવી ગયેલ અણમોલ તકને સાવ જ વેડફી બેઠો છું.
ઇહલૌકિક સુખ-સગવડ અને સલામતીની ચિંતા કરવા જતાં પારલૌકિક સદગતિની સંભાવનાને સાવ જ નષ્ટ કરી બેઠો છું. સંગ્રહની પાછળ જ પાગલ બની ગયેલો હું, સમાધિની વાતને તો સાવ જ વિસરી ગયો છું. પ્રતિષ્ઠા જમાવવામાં ફાવી ગયેલો હું, પ્રસન્નતાને તો સાવ ગૌણ જ બનાવી બેઠો છું. આપ મને ‘પરલોકમાં મારા માટે આશ્વાસને કોણ ?' એમ પૂછો છો પણ મને તો એમ લાગે છે કે જીવનમાં અત્યંત કટોકટીની પળ આવીને ઊભી રહી જાય તો અત્યારે ય મારા માટે આશ્વાસક બની રહે એવું કાંઈ જ મારી પાસે નથી.
સંપત્તિની રેલમછેલ, સગવડોની વણઝાર, પદાર્થોના ખડકલા, જમાવેલી પ્રતિષ્ઠા
==
=
=
૨૯
