________________ ભારતના પ્રસિદ્ધ જૈન તીર્થ : આ દેરાસરને છાર વિ. સં. ૧૮૭૨માં બાબુ ધનપતસિંહજીએ કરજો હતે. પ્રભુના ગભારામાં ઘીને અખંડ દી બળે છે; પણ દીવાની ચેત ગેખલામાં જે ભાગને સ્પર્શે છે, તે જગ્યા પીળા રંગવાળી બને છે. મૂળ મંદિરની જમણી બાજુએ એક ભાગમાં દેરીઓ હતી. ત્યારબાદ ભાવનગરના સદ્દગૃહસ્થની કમિટિ હસ્તક જ્યારે આ તીર્થને વહિવટ આવે ત્યારે અહિં બાવન જિનાલય કરવાને નિર્ણય થયે, અને બાકીની દેરીઓનું કામ ચાલુ કર્યું.દેરાસરને મુખ્ય દરવાજે કર્યો. તેમજ નવી દેરીએમાં વિ. સં. ૨૦૧૦ના વૈશાખ મહિનામાં પ્રતિષ્ઠા કરાવી છે આ દેરાસરની ઉપર પગથીયાઓ ચઢીને ચૌમુખજીની ટુંકમાં જવાય છે. અહિં ચામુખ બિરાજમાન હતા. વિ. સં. 2001 ની સાલમાં આ પ્રતિમાજીઓનું ખંડન થયું હતું. બાદ વિ. સં. ૨૦૧૦માં પ્રતિષ્ઠા કરીને નવા પ્રતિમાજી બિરાજમાન કર્યા છે ઉપરનું આ મંદિર વિશાળ તથા ચારે બાજુ ચેક વગેરેથી ભવ્ય બન્યું છે. અહિં કીર્તિસ્થંભ છે. હામે પશ્ચિમ દિશા બાજુ શ્રી શત્રુંજયે ગિરિરાજનાં ગગનચુંબી વિશાલ જિનમંદિરે શેભે છે, જાણે ઈંદ્રનાં રાવણ હાથી પર ઝુલતી અંબાડીઓની જેમ આ જિનમંદિર દીપે છે. પૂર્વમાં દરિયે દેખાય છે. ગામમાં શ્રી શાંતિનાથ ભગવાનનું સુંદર દેરાસર છે. તેમજ હમણાં ખેતરમાંથી નીકળેલા સંપ્રતિ મહારાજના સમચનાં પ્રતિમાજી તથા અન્ય પ્રભુજી બાજુના હાલમાં બિરાજમાન છે તલાજી નદીના નાકે બાબુની ધર્મશાળા છે. ઉપાશ્રય છે. યાત્રિકે માટે જેન જનશાળની સુંદર વ્યવસ્થા છે. પ્રત્યેક યાત્રિકને પહેલા દિવસે અહિં ફી ભેજનની બે ટંક માટેની વ્યવસ્થા છે. આયંબિલખાતું પણ
