________________ ગુજરાતનાં જૈનતીર્થો : : 7 : પરના ધજાદંડની ખાટલા જેટલી લાંબી પહેળી પાટલી તદ્દન ન્હાની હાથ પ્રમાણ જેટલી જાણે લાગે છે. શ્રી અજિતનાથ ભગવાનનાં પ્રતિમાજી બહુ જ ભવ્ય, નયન મનહર તથા સુંદર આકૃતિવાળાં છે. પ્રભુજીને નવે અંગે પૂજા કરવા માટે બાજુમાં નીસરણી રાખવામાં આવી છે. મંદિરને રંગમંડપ રમણીય છે. મંદિરના થાંભલા સુંદર વિશાલ છે. મંદિરની બહા શિખરો પર કીડાની શિલ્પશાસ્ત્ર મુજબની મૂર્તિઓ પત્થર પર કંડારેલી છે. આ મંદિરનાં ઉપર જે લાકડું વપરાયું છે તે ઢંગર નામનું મજબૂત લાકડું છે. અગ્નિની જવાળાઓ વચ્ચે પણ આ લાકડું બળતું નથી, પરંતુ અગ્નિ લાગતાં પાણી ઝરે છે, એમ વૃધેનું કહેવું છે. આ મંદિરના આગળના ભાગમાં 4 નાના દેરાસરે છે, તેમાં નંદીશ્વરદ્વીપનું એક દેરાસર છે, બાજુમાં સમવસરણનું દેરાસર છે. તેને ફરતા અષ્ટાપદ, સમેત શિખર, સહસ્ત્રકૂટ આદિ ન્હાનાં ચિત્યે છે, તેની બાજુમાં ચેમુખજીનું મંદિર છે. મૂલ મંદિરની ઉત્તર દિશા તરફ એક ટેકરી છે જે સિદ્ધશિલા કહેવાય છે, ત્યાં ચૌમુખજી તથા પગલાં છે. મૂલમંદિરની દક્ષિણ દિશામાં કેટીશિલા છે, તેમાં પણ ચૌમુખજી ભગવાન તથા પગલાં છે. આ બધા પ્રતિમાજી તથા દેવ કુલિકાઓ પ્રાચીન તથા શ્વેતાંબર સંઘ હસ્તકનાં છે મૂલમંદિરની પૂર્વ બાજૂ એક નાની ટેકરી પર પુણ્ય-પાપની બારીના નામથી ઓળખાતી દેરી છે. આમાં પ્રતિમાજી પ્રાચીન છે. પરિકર પર વિ. સં. 1245 વૈશાખ સુદ 3 ને લેખ છે. આ રીતે મૂલમંદિરની ત્રણ દિશાઓમાં ન્હાનાં ચે આવેલાં છે. આખાયે પહાડમાં અનેક પ્રકારની વનસ્પતિ, ઝાડે ફલ- ફૂલે
