________________ : 58 : ભારતનાં પ્રસિદ્ધ જૈન તીર્થો : હિતે. સં. 1315 ના દુષ્કાળમાં એમણે જે સખાવતે કરી છે, તે ઈતિહાસના પાનાઓ પર અમર થઈ ચૂકી છે. ત્યારબાદ આ નગરીને ભંગ થયે, અને મંદિરને નાશ થયે. એટલે મૂળનાયક શ્રી પાર્શ્વનાથ ભટ ની પ્રતિમાજી કેટલાક સમય સુધી સંઘને ન મળ્યાં, આથી વિસં. 1622 માં શ્રી સાથે મંદિરને જીર્ણોધ્ધાર કરી મૂલનાયક તરીકે શ્રી મહાવીરસ્વામીજીને બિરાજમાન કર્યા. આ પ્રતિમાજી પણ પ્રાચીન છે, અને વિ. ના 7 મા સૈકામાં અંજનશલાકા થયેલાં છે. પાછળથી પાર્શ્વનાથ ભગવાનનાં પ્રાચીન બિંબ સંઘને પ્રાપ્ત થયાં. દેરાસરની બાજુની દેરીમાં તેમને બિરાજમાન કર્યા. ત્યારબાદ નગરને ધીરે ધીરે વ્યાપાર ઘટતાં જેનેની વસતિ ઘટતી ગઈ. હાલ જે મંદિર છે, તેને જર્ણોદ્ધાર વિ. સં. 1939 ના મહા સુદિ 10 ના થયે છે. મંદિર બાવન જિનાલયનું અતિશય અદભુત તથા ભવ્ય છે. 450 ફુટ લાંબા-પહેલા ચેકની વચ્ચે આ મંદિર આવેલું છે. મંદિર લગભગ 40 ફુટ ઉંચું છે, 1480 પુટ લંબાઈ પહેળાઈવાળું આ દેરાસર રમણીય લાગે છે. મંદિરને રંગમંડપ વિશાળ છે. આ દેરાસરજીમાં 218 થંભે છે. મંદિરની બન્ને બાજુ અગાશી છે. પ્રવેશદ્વાર સુંદર કારીગરીવાળું છે. મંદિરમાં સુંદર ચિત્રકામ છે. મૂળ ગભારામાં આરસના ત્રણ પ્રતિમાજી છે. અન્ય પાષાણુના લગભગ 184 અને ધાતુના 30 લગભગ પ્રતિમાજી છે. જે સંપ્રતી મહારાજા તથા કુમારપાળ રાજાના સમયનાં છે. આ મંદિરને વિ. સં. 1682 માં શેઠ વર્ધમાન શાહે જીર્ણોદ્ધાર કરાવ્યાને ઉલ્લેખ મળે છે. અહિં દર વર્ષે ફાગણ સુદિ 3-4-5 ને મેળે ભરાય છે અને વજ
