________________
24 : જૈનદર્શન-શ્રેણી : ૩-૧
જઈ શચીદેવીએ ચિતાર ! અજમ
આ તમારાં ઐન ને?” ને પાસે ચિત્રને હલાવ્યું. : વાહ, કેવા અદ્દભુત એની કળા! જીવ મૂકવાનું જ ખાકી રાખ્યુ છે. અરે, આપે એને મે માગ્યું ઈનામ! આવી છબી તેા જીવનમાં પહેલી વાર જોઈ ! ’
6
અરે, ખેલાવા એ ચિતારાને ! એ અવિવેકી આત્માને !” કુમાર મલ્લે ખુશ થવાને બદલે ક્રોધાન્વિત થઈ સેવકોને આજ્ઞા કરી. અરે, એ મૂર્ખ માણસને ખબર નથી કે આ વિલાસભવનમાં પૂજનીય અહેનની પ્રતિછખી હોઈ શકે ખરી ? વિવેક જેવી કોઈ વસ્તુને એ જાણે છે ખરો કે? શું એણે મને એવેા પામર લેખ્યા ?’
હસતું મડળ એકાએક ગભીર ખની ગયું.
સેવકે ચિતારાને ખેાલાવવા જાય તે પહેલાં ચિતાર સ્વય. ત્યાં હાજર થયેા હતા. એણે પ્રણામ કરી કહ્યું :
‘કુમાર, અહીં મૂકવા માટે મેં વાસ`તિકાનું ચિત્ર નક્કી કર્યું હતું. એની પ્રતિકૃતિ માટે મિથિલાની રૂપ યૌવનભરી માયાદેવીને પણ નાતરી હતી. પણ એક અજબ પળે રાજકુમારી મલ્લિકા નજરે પડયાં – ગ્રીષ્મની રાતે વીજળીના ચમકારા થાય તેમ. અને મારા હાથ, મારી પીછી એ ભવ્ય દેહપુંજના વગરકીધાં ગુલામ ખની ગયાં ! '
"
બનાવવાની વાત છેાડી દે, ચિતારા!'
• રાજાજી, મનાવવાની વાત નથી; સાચુ' કહું છું',
કે
