________________
ભગવાન મલ્લિનાથ : 33
‘ પણ પિતાજી, હુ* તા ચાદ્ધાઓની નિરંક લેાહી રડતી તલવારો મ્યાન કરાવવા જન્મી છું. હું તેા માનું છું કે રક્તપાતથી નહિ, પણ પ્રેમથી જ જગતમાં ચિરશાન્તિ સ્થાપી શકાશે. ’
"
તારી શુચિતાના આ કાગડાઓને કશે જ ખ્યાલ નથી. એ અશુચિતાના જ આકાંક્ષી છે. '
‘કારણ કે તેઓ અજ્ઞાની છે. અજ્ઞાનીને મેડ થાય. આંધળા માણસ રસ્તે જતાં આપણને અથડાય, તેા આપણે ક્રોધ નથી કરતા, પણ કૃપાદ્રષ્ટિ રાખી હાથ ઝાલી માર્ગ બતાવીએ છીએ. ’
'
પણ આ બધા તે। દેખતી આંખે આંધળા બન્યા છે. હૈં. એટલે તેમને સમજાવવા સહેલ છે. તેઓને
મળવા મેલાવે.”
મળવા એલાવું? ’
પિતાજી, મારા પર શ્રદ્ધા રાખા, નિઃશંક થઈ ને ખેલાવે. આપણે જો સાચા છીએ તે પછી શંકાની જરૂર
નથી. ’
'
6
પુત્રીનું વેણ કદી ન ઉથાપનાર પિતાને, શાણી દીકરી કંઈ ખાળકબુદ્ધિ કરતી લાગી, સંસારને સારો સમજી લેવામાં જલદી કરતી લાગી. પણ આખરે તે આપણી તાતી તલવારો આખરી હિસાબ ચૂકવવા તૈયાર જ છે ને, ભલેને એ મન મનાવી લે! દીકરી ડાહી છે. એનું મન દુભવવાની ઇચ્છા થતી નથી !
