________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
અભયના આરાધક
www.kobatirth.org
(હિન્દીમાં) લેખક : ઇંદ્ર
N
યેાન્ય ઉમરે પહાંચતાં વમતે અભ્ય!ન રા કર્યા પણ્ તેતેા અભ્યાસ પુસ્તકો પૂરતો જ મર્યાદિંતત્વો નહીં. તેણે તો સારા વિશ્વ ઉપર નજર નાંખી અને શૅયુ કે આ સસારમાં ધણા જ અન્યાય છે, ધણી વિષમતાએ છે, ધણું જ અજ્ઞાત છે. અને તેથી પ્રાણીમાત્ર દુઃખી થાય છે. તેમણે એમ પણ જોયું કે દરેક પ્રાણી પેાતાનુ ખ ઈચ્છે છે અને તે મેળવવા ખાતર જરૂર પડે તે ખીન પ્રાણીને કષ્ટ આપવા અને તેમનુ સુખ છીનવી લેવા પણ તૈયાર થાય છે, પરંતુ આમ કરવા છતાં નથી કષ્ટ આપવાવાળા સુખી થતા કે નથી કષ્ટ સહન કરવાવાળા. પેાતાની ઠંડી ઉડાડવા માટે કાઈએક બીજાની
વૈશાલી નગરીની ચારે બાજુએ ઉપનગરા હતાં. એક માજી બ્રાહ્મણકુંડ ગામ હતુ, જેમાં વેદવેદાંગ પારંગત બ્રાહ્મણેા વસતા હતા. ખીજી બાજુએ ક્ષત્રિયકુંડ ગામ હતું જેમાં જ્ઞાતૃવંશીય ક્ષત્રિયા રહેતા હતા. વળી ત્રીજી બાજુએ વાણિજ્યગામ હતું, જેમાં મેટામોટા વેપારીઓ અને ધનવાનેાના વાસ હતા. લિચ્છવિષ્ણુ તેમના સ્વાતંત્ર્યપ્રેમ તથા લેતત્ર માટે દૂરદૂર દેશપરદેશમાં પ્રસિદ્ધ હતુ. તેમના યુવકયુવતીઓ જ્યાં સુધી પેાતાની બુદ્ધિર્મા ન ઉતરે ત્યાં સુધી કોઈપણૢ વાતના સ્વીકાર કરતા નહીં. તેઓમાં ક્રાણુ જાતના ભય · અંધશ્રદ્ધા ન હતાં. ભય વ્યક્તિની
ઝૂંપડી ખાળવા અચકાતા નથી પણુ તે ઝૂપડી પૂરેપૂરી પ્રજવળી ઊઠે તે પહેલાં તેના મનમાં એક પ્રકારની ભયંકર આગ પ્રજવળી ઊઠે છે, અને તેને કયાંય ચેન પડતું નથી. વમાનને જણાયું કે આ સંસારમાં અન્યાયની પણ પરાકાષ્ઠા છે. એક જન્મ લેતા જ અધમ ગણાય છે, જયારે બીજો ઉત્તમ; એકના માટે વિકાસનાં દ્વારા ખુલ્લાં હોય છે, ત્યારે ખીજાને માટે તદ્દન ખધ; એક ઉચ્ચ ગણુાય છે, ખીજો નીચ; એ શારીરિક શક્તિને કુઠિત કરે છે અને અંધશ્રદ્ધા બૌદ્ધિકતા છે, ખીજો ભાગ્ય; એક સ ંપત્તિના સ્વામી છે, શક્તને. આ લોકો કોપણ પ્રહારે કુંઠિત થતા નહીં. ખીજો નિધન; એક બીજાને ખાવી રહ્યો છે. પરંતુ બીજો આ સ્થિતિને પણ આનંદી સ્વીકાર કરી રહ્યા છે. વર્ધમાને એ પણ્ જોયું કે સસારમાં અજ્ઞાન છે, મેપ છે અને પ્રાણી તેની પકડમાં છે. તેમની વિચારશકિત કુતિ થઇ ગયેલી છે અને તેમના આત્મા અમિભૂત છે.
આથી અઢી તુજાર વર્ષ પહેલાંની વાત છે. બિહારમાં મુજ ક્રૂરપુર જીલ્લામાં જે જગ્યાએ હાલમાં ભસાડ નામનું એક નાનું ગામડું છે, તે સ્થળે તે સમયે એક વૈશાલી નામની વિશાળ નગરી હતી. આ નગરીનેા વિસ્તાર કેટલાક યાજન સુધી ફેલાયેલા હતા તે આજે તેના દૂરદૂર સુધી પડેલા ભગ્ન અવશેષો ઉપરથી જણાઈ આવે છે. તે તે ત્યાં લિવિનુ ગદ્યુતંત્ર રાજ્ય હતું અને ચેટક નામના મહારાજા તેના અધ્યક્ષ હતા.
આ લિવિ વશમાં જ્ઞાતૃવંશીય મહારાજા સિદ્ધાથની મહારાણી ત્રિશલા દેવીએ વિ. સ. પહેલાં ૫૪૨મા વર્ષોંના ચૈત્ર શુકલ ત્રયાશીના રાજ મધ્યરાત્રિએ એક પુત્રને જન્મ આપ્યા. પુત્ર જન્મ પછી માતાપિતાના માં વૃદ્ધિ થઇ, મના સૌભાગ્યમાં વૃદ્ધિ થઇ, તેમની સંપત્તિમાં વૃદ્ધિ થઇ, એટલે આ પુત્રનુ નામ વર્ધમાન પડવામાં આવ્યું.
અક્ષયના આરાધક
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
વધુ માનને સ્વાધીનતાના સરકાર જન્મથી જ મા હતા. તેમને લાગ્યું કે વાહિતા માત્ર રાજકીય જ
For Private And Personal Use Only
く
