________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
આ બધી વાત ઉપરાંત એ ખૂબ જ મહત્ત્વપૂર્ણ વિષય કરવાવાળા હતા, તેમને માટે જૈન રામકથા પ્રસંગોચિત છે કે તે પ્રાચીનકાળમાં પણ જ્યારે આધુનિક વિજ્ઞાનને એક અપૂર્વ ઉત્તર છે. વિકાસ થવા પામ્યો ન હતો, ત્યારે પણ ભારતમાં એક એવી આ રીતે ભારતીય રામકથાઓ એ પણ દર્શાવે છે પરમ્પરા પ્રચલિત હતી જેણે વાનરે અને રાક્ષસોને કે જનતામાં બંને પ્રકારના લોકો વિદ્યમાન રહે છે. જંગલી પ્રાણીઓના રૂપમાં કોઈ દિવસ પણ સ્વીકાર અભૂત ઘટનાઓ પર સહસા જ વિશ્વાસ કરવાવાળા, નથી કર્યો. આ પરંપરાને નિભાવવાનું શ્રેય જો કોઈને જેને અદ્ધિસ્તર વિકસિત નથી હોત અને બીજા. જેઓ પણ હેય તે તે જૈન સાહિત્યને જ કેમકે હિન્દુ પરમ્પરામાં યથાર્થને જ ઉચિત માને છે. આધુનિક વૈજ્ઞાનિક તેમને જાનવરોના રુપમાં જ ચિત્રિત કરવામાં આવ્યા છે. યુગમાં પણ માત્ર ભારતમાં જ નહિ પણ પાશ્ચાત્ય જે લોકોની, ભારતીય જનતા વિષે, એ એકાન્તક દેશોમાં પણ એવા બે સ્તરની હયાતી આજે પણ છે. ત્રમાત્મક ધારણ થઈ ગઈ હોય કે તેઓ નર્યાં અંધ
શ્રવણ” વર્ષ ૧૬ અં૧૨માંથી સાભાર વિશ્વાસી તથા અદભૂત ઘટનાઓ પર વધારે વિશ્વાસ
અનુવાદક: મિનળ ત્રિવેદી.
અન્ન-પ્રતિષ્ઠા
આજે જ્યારે અન્નસંકટ ભારતમાં એક રાષ્ટ્રીય સમસ્યારૂપ બની ગયું છે ત્યારે તંતરિય ઉપનિષદમાં આપેલી અન્નની પ્રતિષ્ઠા ધ્યાનમાં રાખવા જેવી છે.
વરુણ પિતાના પુત્ર ભૂસુને પદાર્થમાં તેમ જ આત્મામાં રહેલા બ્રહ્મત્વને બેધે છે ત્યારે કહે છે કે આપણે જે ખાઈએ છીએ એ ખેરાક અને શ્વસીએ છીએ એ હવા બ્રહ્મનાં પવિત્ર રૂપ છે. એથી આપણે બંધાઈએ છીએ અને એથી જ આપણું વાણી, વિચાર, વર્તન વગેરે ક્રિયાઓ સંચલિત બને છે.
अन्न ब्रह्ममेति ग्यजानात् अन्नादेव खल्विमानि भूतानि जायन्ते ।
भन्नेन जातानि जीवन्ति भन्न प्रयन्त्यभिसाविशन्तीति ॥ એ જાણતા હતા કે અન્ન બ્રહ્મ છે કારણ કે અનમાંથી આ સૃષ્ટિના સૌ લેકે જન્મે છે, અત્રથી જ તેઓ જીવે છે અને મૃત્યુ પછી તેઓ બીજા છનું અન્ન બને છે.
(૩-૨ ) भन्न न निन्द्यात् । तद् व्रतम् । अन्न न परिचक्षीत । तद् व्रतम् । अन्न बहु कुर्वीत । तद् व्रतम् ।
न कंचन वसतौ प्रत्याचक्षीत । तद् व्रतम् ॥ અન્નની નિંદા ન કરવી જોઈએ, એ વ્રત લેવું ઘટે. અત્રનું વિપુલ ઉત્પાદન કરવું જોઈએ, એ વ્રત લેવું બટે. જે કાઈ અન માટે આવે એને પાછો ન કાઢવો જોઈએ, એ વ્રત લેવું ઘટે.
(-૭–૧૦ )
૧૧૪
આત્માનંદ પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
