________________
परिशिष्टम्-१ बालवबोध-भावानुवादौ
३१७
नमस्कारादिकरूप जे पुरुष मरण-देशकालनइं विषइ आराधनाइं अनशन सहित हुँतउ चीतवइ स्मरइ ते पुरुषई [....] आराधक हुइ इति गाथार्थः ।।६१।।
અર્થ તેથી પંચપરમેષ્ઠીને નમસ્કારરૂપ એક શ્લોકના સ્મરણમાં લીન બનીને જે આરાધક મૃત્યુને પ્રાપ્ત કરે છે તે આરાધક બને છે. (૯૧)
आराहणोवउत्तो कालं काऊण सुविहिओ सम्मं ।
उक्कोसं तिनि भवे गंतूणं लहइ निव्वाणं ।।२।। बाला० हवइ ते आराधकनइ किस्युं फल हुइ ते कहे छइ - गाथा - आराहणा० आराधनाई अनशनइं करी उपयुक्त सावधान जे हुइ ते काल करीनई सुविहिउ क० सुसाधु । सम्मं क० शुद्ध भावइ करी सुसाधु उत्कृष्ट आराधना आराध्या थकी त्रिणि भव पामीनई पछ निर्वाण मोक्ष पामंइ । ए गाथानो एहवो भाव जे जो परम समाधिई काल करइ तउ अनुत्तरइ जइ भवि सीजइ इति भावः । __ अहीइ गुरु प्रतइं शिष्य बोल्यो - जे ग्रंथ तेरह [?] उत्कृष्ट थकी निरंतर अष्ट भवनी आराधनाई मोक्ष जाइ एहवं कर्तुं छइ अनइं अहीइं त्रिणिं भव कह्यां ते कस्या माटइ ? गुरु बोल्या - जे एक भव कह्यो ते व्रजऋषभनाराचसंहनन आश्रि जाणवो अनइ अहीइं त्रिणि भव कह्यां ते सेवार्त संहनन आश्री जाणवा जे भणी सेवार्त्त संहननो घणी उत्कृष्ट आराधइ ते त्रिणि भवइ सीजइ । ते माटइ अहीइं उत्कृष्ट शब्द आराधनानइं वलगाडीइ, पणि भवनइ वलगाडीइ नही, भव आश्री तो सेवात संहननी पणि आठ भव करइ इति गाथार्थः ।।२।।
અર્થ: સુવિહિત અને આરાધનામાં ઉપયુક્ત ચિત્તવાળો તે સાધક સમ્યગુ પ્રકારે મૃત્યુ પામીને उत्कृष्टथी त्राममा नि भोक्षने प्राप्त ४२ छ. (७२)
समणो त्ति अहं पढम, बीयं सव्वत्थ संजओ मि त्ति ।
सव्वं च वोसिरामि, एयं भणियं समासेणं ।।३।। बाला० हवइ ते क्षपक आराधनानूं फल जाणी किस्युं चीतवता सर्व छांडइ ते कहइ छइ । गाथा-समणु० हु प्रथम श्रमण छु, महाव्रतनो अंगीकार कर्ता । ता बीजूं संयत छु । समिति गुप्ति युक्त, ते माटइ माहरइ प्रतिबंधई तथा आहाराभिलाषई किस्यूं काम हुए सर्व वोसिरायूँ छु ए संक्षेपइ क्षपकनी भावनानूं स्वरूप काउं इति गाथा ।।३।।
અર્થ : આ પ્રમાણે આરાધનાના ફળને જાણનાર આરાધક પોતાને ઉદ્દેશી વિચારે છે કે, “હું સૌ પ્રથમ શ્રમણ છું, બીજા નંબરે હું સંમત છું. તો હવે હું સર્વ પદાર્થો અને તેના પ્રત્યેના મમત્વને વોસિરાવું છું. આ પ્રમાણે અણસણનો સ્વીકાર કરનારનું સ્વરૂપ ટૂંકમાં કહેવાયું. (૧૩)
Jain Education International 2010_02
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
