Book Title: Agam 06 Gyatadharmkatha Gujarati Translation
Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Dipratnasagar, Deepratnasagar
View full book text
________________ આગમસૂત્ર 6, અંગસૂત્ર 6 જ્ઞાતાધર્મકથાંગસૂત્ર તે પિશાચ, તાડ જેવી જાંઘવાળો, આકાશે પહોંચતી બાહુવાળો, કાજળ-ઉંદર-ભેંસ જેવો કાળો, જળ ભરેલ મેઘ જેવો, લાંબા હોઠ, દાંત બહાર, બહાર નીકળેલ બે જીભ, મોઢામાં ધસી ગયેલ ગાલ, નાનુ ચપટું નાક, બિહામણી અને વક્ર ભ્રમર, આગીયા જેવી ચમકતી આંખ, ત્રાસદાયક વિશાળ છાતી, વિશાળ પેટ, લબડતી કુક્ષિ, હસતો કે ચાલતો હોય ત્યારે ઢીલા દેખાતા અવયવ, નાચતો, આસ્ફોટ કરતો, સામે આવતો, ગાજતો, ઘણું જ અટ્ટહાસ્ય કરતો હતો. તે કાળુ કમળ, ભેંસના શીંગડા, અળસીના ફૂલ જેવી કાળી તથા છરાની ધાર જેવી તીક્ષ્ણ તલવાર લઈને આવતા પિશાચને જોયા. ત્યારે તે અહંન્નક સિવાયના સાંયાત્રિક વણિજો, એક મોટા તાલપિશાચને જોયો. તાલ પિશાચ સંબંધી આ બીજો પાઠ છે.. તાડ જેવી જંઘા, આકાશે સ્પર્શતી બાહા, ફુટેલ માથુ, તે પિશાચ, ભ્રમર સમૂહ-ઉત્તમ અડદનો ઢગલો-ભેંસ સમાન કાળો હતો. મેઘવર્ણ સમાન શ્યામ હતો. સૂપડા જેવા નખ હતા. હળ જેવી જીભ, લાંબા હોઠ, ધવલ-ગોળપૃથતીખી-સ્થિર-મોટી-વક્ર દાઢોવાળુ મુખ, વિકસિત-તલવારની ધાર જેવી બે પાતળી ચંચળ ચપળ લાળ ટપકતી જીભ, રસલોલૂપ, ચપળ, લપલપાતી, લબડતી હતી. મુખ ફાટેલું હોવાથી ખુલ્લુ દેખાતુ લાલ તાળવુ ઘણુ વિકૃત, બિભત્સ, લાળઝરતુ હતુ, હિંગલોક વ્યાપ્ત અંજનગિરિની ગુફા જેવું અગ્નિ જવાળા ઓકતું મુખ, સંકોચેલ અક્ષ સમાન ગાલ, કડચલીવાળી ચામડી, હોઠ, ગાલ, નાનુ-ચપટુ-વાકું-ભાંગેલુ નાક, ક્રોધને કારણે નીકળતો નિષ્ફર અને કર્કશ શ્વાસ, ઘાત માટે રચેલ ભીષણ મુખ, ચપળ-લાંબા કાન, ઊંચા મુખવાળી શક્લી, તેના ઉપર લાંબા, વિકૃત વાળ જે કાન-આંખના હાડકાને સ્પર્શતા હતા, પીળા-ચમકતા નેત્ર, લલાટ ઉપર ચઢેલી વીજળી જેવી દેખાતી ભૃકુટી, મનુષ્ય મસ્તકની માળા પહેરેલ ચિંધ, વિચિત્ર ગોનસથી બદ્ધ બખ્તર હતું. અહીં-તહીં ફરતા કુત્કારતા સર્પો-વીંછી-ઉંદર-નકુલ-ગિરગિટના વિચિત્ર ઉત્તરાસંગ જેવી માળા, ભયાનક ફેણવાળી અને ધમધમાતા બે કાળા સાપના લટકતા કુંડલ, બંને ખભે બિલાડી અને શિયાળ હતા. મસ્તકે દીપ્તઅટ્ટહાસ્ય કરનાર ઉલ્લુનો મુગટ, ઘંટાના શબ્દથી ભીમ અને ભયંકર, કાયરજનના હૃદય માટે સ્ફોટક હતો. તે દીપ્તઅટ્ટહાસ્ય કરતો હતો. તેનું શરીર ચરબી-લોહી-પરુ માંસ-મલથી મલિન અને લિપ્ત હતું. તે ત્રાસોત્પાદક, વિશાળ છાતીવાળો, વ્યાધ્રનું વિચિત્ર ચામડુ પહેરેલ, જેમાં નખ, મુખ, નેત્ર, કાન આદિ વ્યાવ્ર અવયવ દેખાતા હતા. રસ-રુધિર લિપ્ત હાથીનું ચામડુ ફેલાવેલ બંને હાથ હતા. તે, નાવમાં બેસેલ લોકોની કઠોર-સ્નેહહીન-અનિષ્ટ-ઉત્તાપજનકઅશુભ-અપ્રિય-અકાંત વાણીથી તર્જના કરતો હતો. આવા પિશાચને લોકોએ જોયો. આવા તાલપિશાચને આવતો જોઈને લોકો ડર્યા, ભયવાળા થયા, તેઓ એકબીજાના શરીરે ચીપકતા હતા અને ઘણા ઇન્દ્રો, સ્કંદો, રુદ્ર, શિવ, વૈશ્રમણ ગણ, ભૂત, યક્ષ, અજૂ, કોટ્ટક્રિયા દેવીની ઘણી માનતા માનવા લાગ્યા. તે રીતે ત્યાં રહ્યા. ત્યારે તે અહંન્નક શ્રાવક, તે દિવ્ય પિશાચરૂપને આવતો જોયો, તેને જોઈને તે નિર્ભય, અત્રસ્ત, અચલિત, અસંભ્રાંત, અનાકુલ, અનુદ્વિગ્ન રહ્યા. તેના મોઢાનો રંગ અને નેત્રોનો વર્ણપણ બદલાયો નહી, તેના મનમાં દીનતા કે ખિન્નતા ઉત્પન્ન થઇ નહી. તેણે પોતવહનના એક દેશમાં વસ્ત્રના છેડાથી ભૂમિને પ્રમાર્જી, તે સ્થાને રહી, હાથ જોડી આમ કહ્યું - અરહંત યાવત્ સિદ્ધિગતિને પ્રાપ્ત ભગવંતને નમસ્કાર હો. હું જો આ ઉપસર્ગથી મુક્ત થાઉં તો મને કાઉસ્સગ્ગ પારવો. કલ્પ, જો આ ઉપસર્ગથી મુક્ત ન થાઉં તો આ પ્રત્યાખ્યાન કલ્પે છે, એમ કહી સાગારી અનશન ગ્રહણ કર્યું. ત્યારે તે પિશાચરૂપધારી દેવે અહંન્નક શ્રાવક પાસે આવીને અહંન્નકને આમ કહ્યું - ઓ અપ્રાર્થિતના પ્રાર્થિત યાવત્ લક્ષ્મીથી પરિવર્જિત અહંન્નક ! તને શીલવ્રત, અણુવ્રત, ગુણવ્રત, મિથ્યાત્વ વિરમણ, પ્રત્યાખ્યાન અને પૌષધોપવાસથી ચલિત થવું, ક્ષોભિત થવું, વ્રત ખંડિતકરવું, વ્રત સર્વથા ભાંગવું, વ્રતને ઉજિઝત કે પરિત્યક્ત કરવું કલ્પતુ નથી, જો તું આ શીલવ્રતાદિનો યાવત્ ત્યાગ નહીં કરે, તો હું આ પોતવહનને બે આંગળી વડે લઈને સાત મુનિ દીપરત્નસાગર કૃત્ “(જ્ઞાતાધર્મકથા)” આગમસૂત્ર અનુવાદ Page 63
