Agam 06 Gyatadharmkatha Gujarati Translation

Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Dipratnasagar, Deepratnasagar

Page 112

આગમસૂત્ર 6, અંગસૂત્ર 6 જ્ઞાતાધર્મકથાંગસૂત્ર આદિ ઘણા રાજાઓ યાવતુ પોત-પોતાના સ્થાને પાછા ગયા. 174. ત્યારપછી તે પાંચ પાંડવો, દ્રૌપદી દેવી સાથે અંતઃપુર પરીવાર સહિત એક-એક દિવસ વારાફરતી ઉદાર ભોગો ભોગવતા યાવત્ વિચરે છે. ત્યારપછી તે પાંડુરાજ કોઈ દિવસે પાંચ પાંડવ, કુંતીદેવી, દ્રૌપદી સાથે અંતઃપુર અંદર પરિવાર સાથે, ઉત્તમ સિંહાસને યાવત્ બેઠેલા હતા. એ સમયે કચ્છલ નારદ ત્યાં આવી પહોંચ્યા, જે દેખાવમાં અતિભદ્ર અને વિનીત પણ અંદરથી કલુષહૃદયી હતા. તે બ્રહ્મચર્ય આદિ વ્રતો મધ્યમાં સ્થિત હતા. તે આલીન-સૌમ્ય-પ્રિયદર્શનવાળા અને સુરૂપ હતા. ઉજ્જવલઅખંડ વલ્કલ પહેરેલ હતા, કાળા મૃગચર્મને ઉત્તરાસંગરૂપે વક્ષ:સ્થળે ધારણ કરેલ હતું. હાથમાં દંડ-કમંડલ હતા. જટારૂપી મુગટથી તેમનું મસ્તક દીપતું હતું. તેઓએ જનોઈ, રુદ્રાક્ષની માળા, મુંજ મેખલા, વલ્કલ વક હતા., હાથમાં કચ્છપી-વીણા રાખી હતી, તેઓ ગીત-સંગીતના શોખીન હતા. તેઓ સંવરણી, આવરણી, અવતરણી, ઉત્પતની, શ્લેષણી, સંક્રામણી, અભિયોગિની, પ્રજ્ઞપ્તિ, ગમની, સ્તંભની આદિ ઘણી વિદ્યાધરી વિદ્યાઓને તેમણે સિદ્ધ કરી હતી. તેમની ખ્યાતી ઘણી ફેલાયેલી હતી. તેઓ બલદેવ અને વાસુદેવના ઇષ્ટ હતા. પ્રદ્યુમ્ન, પ્રદીપ, શાંબ, અનિરુદ્ધ, નિષધ, ઉન્મુખ, સારણ, ગજસુકુમાલ, સુમુખ, દુર્મુખાદિ સાડા ત્રણ કરોડ યાદવકુમારોના હૃદયના પ્રિય, સંસ્તવિત હતા. તેમને કલહ-યુદ્ધ-કોલાહલ પ્રિય હતા, તેઓ ભાંડ સમાન વચન બોલવાના અભિલાષી હતા, ઘણા સમર અને સંપરામમાં દર્શનારત, ચોતરફ દક્ષિણા દઈને પણ કલહને શોધતા, અસમાધિકર, એવા તે નારદ, ત્રિલોકમાં બળવાન દશાર શ્રેષ્ઠ વીરપુરુષ દ્વારા વાર્તાલાપ કરીને, તે ભગવતી-એક્કમણિ-ગગનગમન વિદ્યા સ્મરીને ઊડ્યા, આકાશને ઉલ્લંઘતા, હજારો ગામ, આકર, નગર, ખેડ, કર્બટ, મડંબ, દ્રોણમુખ, પાટણ,સંબોધથી શોભિત, ઘણા દેશોથી વ્યાપ્ત પૃથ્વીનું અવલોકન કરતા-કરતા, રમ્ય હસ્તિનાપુરે આવ્યા, પાંડુ રાજાના ભવનમાં, અતિવેગથી પધાર્યા. ત્યારે તે પાંડુરાજા, કચ્છલ્લ નારદને આવતા જોઈને, પાંચ પાંડવ અને કુંતીદેવી સાથે આસનેથી ઉડ્યા, કચ્છલ્લા નારદ પ્રતિ સાત-આઠ પગલાં સામે ગયા, ત્રણ વખત આદક્ષિણ-પ્રદક્ષિણા કરી, વંદન-નમન કર્યુ, મહાઈ આસને બેસવા નિમંત્રણા કરી. ત્યારે કચ્છલ નારદે પાણી છાંટી, દર્ભ બિછાવી, તેના ઉપર આસન રાખીને બેઠા, બેસીને પાંડુરાજા, રાજ્ય થાવત્ અંતઃપુરના કુશલ સમાચાર પૂછ્યા. ત્યારે પાંડુરાજા, કુંતીદેવી અને પાંચ પાંડવોએ કચ્છલ નારદનો આદર કર્યો યાવત્ પર્યપાસના કરી. પણ દ્રૌપદી, કચ્છલ નારદને અસંયત, અવિરત, અપ્રતિહત પ્રત્યાખ્યાત પાપકર્મા (પૂર્વકૃત પાપકર્મનો નાશ ન કરનાર અને પાપકર્મોના પ્રત્યાખ્યાન ન કરનાર જાણીને આદર ન કર્યો, જાણ્યા નહીં, ઊભી ન થઈ, ન પર્યુપાસના કરી. 175. ત્યારે કચ્છલ્લ નારદને આવા પ્રકારે અભ્યર્થિત, ચિતિત, પ્રાર્થિત, મનોગત સંકલ્પ ઉત્પન્ન થયો. અહો ! દ્રૌપદીદેવી રૂપ યાવતુ લાવણ્યથી પાંચ પાંડવોથી અનુબદ્ધ થયેલ મારો આદર યાવતુ ઉપાસના કરતી નથી, તો મારે ઉચિત છે કે દ્રૌપદીનું વિપ્રિય કરું, એમ વિચારે છે. પછી પાંડુરાજાની રજા લઈને ઉત્પતની વિદ્યાનું આહ્વાહન કરે છે, પછી તેવી ઉત્કૃષ્ટ યાવત્ વિદ્યાધર ગતિથી લવણસમુદ્રની વચ્ચોવચ્ચ થઈ પૂર્વાભિમુખ જવા પ્રવૃત્ત થયો. તે કાળે, તે સમયે ધાતકીખંડદ્વીપમાં પૂર્વદિશા તરફના દક્ષિણાદ્ધ ભરતક્ષેત્રમાં અપરકંકા નામે રાજધાની હતી. ત્યાં પદ્મનાભ રાજા હતો. તે મહાહિમવંતાદિ હતો. તે પદ્મનાભરાજાના અંતઃપુરમાં 700 રાણીઓ હતી, તે પદ્મનાભને સુનાભ નામે પુત્ર, યુવરાજ હતો. તે સમયે પદ્મનાભ રાજા અંતઃપુરમાં રાણીઓ સાથે ઉત્તમ સિંહાસને બેઠેલો. ત્યારે તે કચ્છલ્લ નારદ અપરકંકા રાજધાનીમાં પદ્મનાભના ભવનમાં આવ્યો, પદ્મનાભના ભવનમાં વેગથી. મુનિ દીપરત્નસાગર કૃત્ “(જ્ઞાતાધર્મકથા)” આગમસૂત્ર અનુવાદ Page 112