Book Title: Agam 06 Gyatadharmkatha Gujarati Translation
Author(s): Dipratnasagar, Deepratnasagar
Publisher: Dipratnasagar, Deepratnasagar

View full book text
Previous | Next

Page 78
________________ આગમસૂત્ર 6, અંગસૂત્ર 6 જ્ઞાતાધર્મકથાંગસૂત્ર ત્યાં જઈને વાવડીઓમાં યાવત વલ્લી મંડપ આદિમાં વિચરે છે. ત્યારપછી તે માકંદીપુત્રોને ત્યાં પણ સ્મૃતિ યાવત્ ન પામતા પરસ્પર કહ્યું - હે દેવાનુપ્રિય ! આપણને રત્નદ્વીપ દેવીએ કહેલું કે - હું શક્રના વચન સંદેશથી સુસ્થિત લવણાધિપતિ વડે સોંપેલ કાર્ય માટે જઉં છું યાવત્ તમે દક્ષિણદિશાના વનખંડમાં જશો તો તમારા શરીરને આપત્તિ થશે. તો તેમાં કોઈ કારણ હોવું જોઈએ. આપણે ઉચિત છે કે દક્ષિણી વનખંડમાં જઈએ, એમ કરી પરસ્પર આ વાતને સ્વીકારીને દક્ષિણી વનખંડ તરફ જવાને નીકળ્યા. ત્યાં દક્ષિણ દિશા તરફ જતાં ઘણી ગંધ ફુટતી હતી, જેવી કે - કોઈ સાપનું મૃત કલેવર હોય યાવત્ તેનાથી પણ અનિષ્ટતર દુર્ગધ આવવા લાગી. ત્યારે તે માકંદીપુત્રોએ, તે અશુભ ગંધથી અભિભૂત થઈ પોત-પોતાના ઉત્તરીય વસ્ત્રથી મુખને ઢાંકી દીધુ. પછી દક્ષિણ દિશાના વનખંડમાં ગયા. ત્યાં તેઓએ એક મોટું વધસ્થાન જોયું, સેંકડો હાડકાના સમૂહથી વ્યાપ્ત, જોવામાં ભયંકર હતું, ત્યાં શૂલી પર ચઢાવેલ એક પુરુષને કરુણ, વિરસ, કષ્ટમય શબ્દ કરતો જોયો. આ દૃશ્ય જોઈને તેઓ ડરી ગયા યાવત્ ભય ઉત્પન્ન થયો. તે શૂળીએ ચઢાવેલ પુરુષ પાસે આવ્યા, આવીને તેને કહ્યું - હે દેવાનુપ્રિય ! આ વધસ્થાન કોનું છે ? તું કોણ છે ? ક્યાંથી આવ્યો છે? કોણે આપત્તિમાં નાંખ્યો? ત્યારે શૂલીએ ચઢેલ પુરુષે માકંદીપુત્રને કહ્યું-દેવાનુપ્રિયો! આ રત્નદ્વીપદેવીનું વધસ્થાન છે. હું જંબુદ્વીપના ભરતક્ષેત્ર સ્થિત કાકંદીનો અશ્વ વણિક છું. વિપુલ પશ્ય-ભાંડમાત્રાથી લવણસમુદ્રમાં ચાલ્યો. પછી મારું પોતવહના ભાંગી ગયુ. ઉત્તમ ભાંડાદિ બધું ડૂબી ગયું. એક પાટીયુ હાથમાં આવ્યું. તેના વડે તરતા-તરતો રત્નદ્વીપે પહોંચ્યો. ત્યારે રત્નદ્વીપ દેવીએ મને અવધિજ્ઞાન વડે જોઈને, મને પકડી, મારી સાથે વિપુલ ભોગોને ભોગવતી વિચરવા લાગી. પછી તે દેવીએ કોઈ વખતે કોઈ નાના અપરાધ વખતે અતિ કુપિત થઈને મને આ વિપત્તિમાં નાંખ્યો. ખબર નહીં, તમારા આ શરીરને કેવી આપત્તિ પ્રાપ્ત થશે ? ત્યારે તે માકંદીપુત્રો, તે શૂળીએ ચઢેલ પુરુષ પાસે આ વાત સાંભળી, સમજીને ઘણા જ ડર્યા યાવત્ સંજાતભયવાળા થઈને તે પુરુષને પૂછ્યું- હે દેવાનુપ્રિય ! અમે રત્નદ્વીપ દેવી પાસેથી કઈરીતે છૂટકારો પામી શકીએ? ત્યારે તે શૂળીએ ચઢેલ પુરુષે તે માકંદીપુત્રોને કહ્યું - આ પૂર્વ દિશાના વનખંડમાં શૈલક યક્ષનું યક્ષાયતન છે, ત્યાં શૈલક નામે અશ્વરૂપધારી યક્ષ વસે છે. તે શૈલક યક્ષ ચૌદશ-આઠમ-પૂનમ-અમાસના દિવસેકોઈ એક નિયતા સમયે મોટા મોટા શબ્દોથી કહે છે - કોને તારું ? કોને પાળું ? તો હે દેવાનુપ્રિયો ! તમે પૂર્વ દિશાના વનખંડમાં જઈ, શૈલક યક્ષની મહાઈ પુષ્પોથી અર્ચના કરો. યક્ષને પગે પડીને, અંજલી જોડી વિનયથી સેવતા ત્યાં રહેજો. જ્યારે તે શૈલક યક્ષ નિયત સમયે આવે અને એમ કહે કે કોને તારું? કોને પાળું? ત્યારે તમે કહેજો કે અમને તારો, અમને પાળો. શૈલક યક્ષ જ તમને રત્નદ્વીપ દેવીના હાથમાંથી સ્વહસ્તે છોડાવશે, અન્યથા તમારા શરીરને શું આપત્તિ આવશે ? તે હું જાણતો નથી. 124. ત્યારે તે માકંદીપુત્રો, તે શૂળીએ ચઢેલ પુરુષ પાસે આ અર્થ સાંભળી, સમજી શીઘ્ર-ચંડ-ચપલત્વરિત વેગથી પૂર્વી વનખંડમાં આવી, પુષ્કરિણીમાં આવ્યા. તેમાં ઊતર્યા, જળક્રીડા કરી, કરીને ત્યાં જે કમળ હતા થાવત્ તે લીધા, લઈને શૈલક યક્ષના યક્ષાયતને આવ્યા. જોતા જ પ્રણામ કર્યા, મહાઈ પુષ્પોથી અર્ચના કરી, કરીને યક્ષને પગે પડી, સેવા કરતા અને નમન કરતા પર્યપાસવા લાગ્યા. ત્યારે શૈલક યક્ષે નિયત સમયે કહ્યું - કોને તારું? કોને પાળું ? ત્યારે માકંદીપુત્રો ઊભા થયા, બે હાથ જોડીને કહ્યું - અમને તારો, અમને પાળો. શૈલક યક્ષે માકંદીપુત્રોને કહ્યું - હે દેવાનુપ્રિયો ! તમે મારી સાથે લવણસમદ્રની મધ્યે જતા હશો, ત્યારે તે પાપી-ચંડા-રુદ્રા-સુદ્રા-સાહસિકા ઘણા જ કઠોર-કોમળ, અનુકૂળ-પ્રતિકૂળ, શૃંગારક અને કરુણ ઉપસર્ગોથી ઉપસર્ગ કરશે. મુનિ દીપરત્નસાગર કૃત્ “(જ્ઞાતાધર્મકથા)” આગમસૂત્ર અનુવાદ Page 78

Loading...

Page Navigation
1 ... 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144