________________
श्री पद्म बलदेव चस्त्रिः (१७) पठी लक्ष्मण अने सीता सहित राम त्यांथी चाली निकल्या श्री लोकने विषे ने नल्लंघन करता करता बीजे दिवस सांजे वंशस्थलपुर प्रत्लाश्चर्य पामेला च्या. ते वखते त्यांनो राजा सर्व प्रजा सहित नगरनी बहार अने क्रूर दृष्टि रामे तेने नयनीत थयेलो जाणी कारण पूज्यु एटले तेणे कां के” सुगुप्त रुष श्रेष्ट ! सानलो. आ देशने विषे वंशतट नामे म्होटो पर्वत , तेना अति नयंकर शब्द थाय ने जेने आज त्रण दिवस थया . तेना जयश्री हरानगरवासी जनो रात्रीये बहार भावी प्रनाते पाग नगर प्रत्ये जाय ."
राजानां आवां वचन सांजली प्रिया अने बंधु सहित राम ते पर्वत नपर गया. त्यां तेमणे नमतां नमतां को कायोत्सर्गे रहेला अने ध्यानमां लीन श्रयेला बे महामुनियोने जोश तत्काल नक्तिपूर्वक वंदना करी. परी राम गोकर्य देवताए आपेली विणाने वगामवा लाग्या, लक्ष्मण गायन करवा लाग्या अने सीता दिव्य हावनावश्री नृत्य करवा लाग्या. एवामां सूर्यास्त श्रवाने लीधे रात्री महा अंधकारमय श्रइ गइ एटले त्यां को अत्यंत नयकारी वैताल आव्यो अने मुखश्री विकट अट्टाटहासने करतो तो ते बन्ने साधुनने नपसर्ग करवा लाग्यो. पठी क्रोधातुर श्रयेला राम लक्ष्मण जेटलामां मुनिनी पासे सीताने मूकी अने हथीयार लश् तेनी साथे युद्ध करवा तैयार श्रया तेटलामा पेलो अधम वैताल पोताना मनमा तेमना बलने सहन करवा समर्थ न थवाथी नासी गयो. आ वखते बन्ने मुनियोने तत्काल कर्मकीण या जवाश्री विश्वने प्रकाश करनारुं केवलज्ञान प्रगट अयु. देवताए त्यां आवी तेमनो केवल महोत्सव कस्यो. पनी रामे ते बन्ने केवलीयोने नमस्कार करीने पूज्यु के, “पुष्ट कर्मने लीधे मलिन एवो आ वैताल कोण ले के, जे तमने घोर नपसर्ग करतो हतो?" मुख्य केवलिये कडं. “हे राम ! ए कुलनुषक नामनो महा मिथ्यादृष्टि ज्योतिष्क देव . ए अमने पूर्व जन्मना वैरथीज नपसर्ग करवा आवतो हतो, परंतु ते आजे तमारा तेजश्री परानव पामी (नासी गयो . वली अमारा प्रा नवना पिता के, जे श्रीगरुमेश नामना देवरूपे थया ले. ते पोताना आसन कंपथी अमारो नपसर्ग दूर करवाने अहिं आव्या ." श्रा वखते वैतालनी वात सांजलीने वंशस्थलपुरनो अधिपति पण परिवार सहित बन्ने केवलीयोने वंदन करवा त्यां आव्यो, सर्वक वा
