________________
श्री पद्म बलदेव चरित्र. चम्यो, त्या तृषाथी आकुल श्रयेलो ते अश्व पाणी पीवा माटे सहसा कादवथीनरेला तलावमां पेगे अने तेमां खूच्यो. ज्यारे अश्व कादवमां खूची गयो 'त्यारे प्रतिनंदि राजा तेना उपरथी नीचे नतरी तटे आव्यो, एटलामां तेनी सेना पाग्ल आवी पहोची. पी सौए नोजननी तैयारी करी.आ वखते ते श्री राम मुनि पारणाने अर्थे त्यां पाव्या. प्रतिनंदि नूपतिय तेमने हर्षथी प्रतिखान्या, तेथी तेने वन परा नगर समान जणायु. देवतान्ये ते वखते यतिदाननां पुण्यथी सुवर्णवृष्टी करी. कडुं ले के-घरने विषे, वनने विषे, व्हार अथवा अंदर सर्व स्थानके पुण्यनुं फल तो निश्चेमले . पनी पारगुं करीने निर्निमानी महामुनिये संसारनो नाश करनारी धर्म देशना आपी. राजा श्रावकधर्म अंगीकार करी पोताना पुण्यने वखाणतो तो नगरप्रत्ये आव्यो.पठी महामुनि राम, कोटिनुपतियोने श्रेष्ठ सिद्धिापनारी कोटिशिलाप्रत्ये गया. त्यां ते तुरत मन, वचन अने कायाने रोकी शुरु नावथी ध्यान करवा लाग्या. आ अवसरे सीता सुरेने अवधिज्ञानथी रामने केवलज्ञान आपनारा ध्यानने विषे तत्पर श्रयेला जागी पोताना मनमां विचारयु के, “आ राम म्हारा पूर्व नवने विषे प्राणनाथ हता, माटे हवे परी जो ए संसारी थाय तो हुँ पण तेमनी साथे रहुं. हवणां पण कामदेवना म्होटा विकारश्री एमना नत्कृष्ट ध्याननो नाश करूं." आम धारी सीतें अनेक देवांगना सहित त्यां आव्यो. पी तेणे दिव्य विकार नत्पन्न करनारी सीतानी आकृति धारण करीने रामने कडं. “हे प्रिय ! हुं आपनी प्रिया सीता बु. में ते वखते सहसात्कारे दीक्षा लीधी हती, परंतु आपनो वियोग सहन न करी शकवाथी दीक्षानो त्याग करी फरीथी आपनी पासे आवी दूं." आम सीतारुप इंडे, महामुनि रामने ते ते असंख्य विकारोधी होनापमानवा मांझ्या; परंतु मेरु पर्वतनी पेठे ध्यानमां लीन श्रयेला ते मुनिनी आगल ए सर्व कृत्य निष्फल प्रयु. एटझुंज नहि पण बन्ने घातिकर्मनो कय थवाथी ते महामुनिने केवलज्ञान प्रगट अयु. सीतारुप इंडे ते वखते उपसर्गने त्यजी द पोतार्नु खलं स्वरुप धारण करी सुवर्णना कमल नपर विराजित श्रयेला महामुनि केवलीने वारंवार पोतानो अपराध खमावता उता नक्तिपूर्वक वंदना करी. पनी सीतें देवतानस हित तेमनो केवल महोत्सव करीने धर्मोपदेश श्रवण करवा बेगे, मुनिये धर्म
