Adinath Charitra

Publisher: ZZZ Unknown

Page 434

(४३०) ऋषिमंमलत्ति-पूर्वाई. रूप धारण करीने नीमसेननी साथे बहु प्रकारना नोग नोगववा पूर्वक की.. मा करवा लागी. या प्रमाणे हिमविकाए प्राप्त करेला अन्न, जल अने वस्त्रे करीने चिंता रहित तथा श्रमरहित अने ब्राह्मणना वेशवाला ते पांमवो, अनुक्रमे चक्र नामना रम्य गाममां आवी पहोच्या. त्यां तेनए देवशर्म नामना ब्राह्मपना घरने विषे निवास कस्यो.
एक दिवस युधिष्ठिरे बहु प्रिय एवी हिबिकाने बहु मानपूर्वक आ प्रमाणे कडं. “हे वधु ! पोतानी प्रतिज्ञा पालवा माटे अमारे बार वर्षपर्यंत बहु दुःख सहन करवानुं , माटे तुं पोताना घरप्रत्ये जा." श्री धर्मपुत्र युधिष्ठिरनी आ प्रमाणे आज्ञा मलवायी हिमि बिका पोताने नीमसेनथी प्राप्त थयेला गर्ननी वात कुंतीने कहीने तेमज “ ज्यारे तमे मने संन्नारशो त्यारे हुँ हाजर अश्श." एम प्रतिज्ञा पण करीने तुरत अंतर्ध्यान इ.
हवे को वखते त्यां निवास करता एवा सौम्यदृष्टिवाला पांडवोए पोतानी पासेना घरमां माणसोने रोता, कुटता अने "हाय हाय" एवा कठोर शब्द बोलता सोनल्या. परी निश्चे तेनना दुःखथी मदा खी थयेला जी. मसेने तुरत त्यां जश्ने देवशर्मा ब्राह्मणने पूग्यु के, "हे हिज! त्हालं आ कुटुंव शोकरूप समुश्मा मुवी गयेनु केम देखाय ?" देवशर्मा ब्राह्मणे ल. मणे हाथ मूकीने “हे देव ! हे देव !” एम शब्द करीने तथा "हाय हाय !” एवा नच्चारपूर्वक रुदन करीने कडं के, “निश्चे हुं अन्नाग्यवान्नुं कारण दूं, एम जागो. हे निशरण्य ! जो के तमेज 5:खवंत प्राणी गे, तो पठी हुं। श्रा नचीती प्राप्त अयेली म्हारी विटंबना तमने शी रीते कहुं ? तो पण हे वत्सल ! तमे ऊट सोनलो.
पूर्व सिः श्रयेली विद्यावालो, मदा जयंकर अंगवालो अने इष्ट चिनवालो को वक नामे राक्षसराज आकाशमां म्होटी शीला विकुर्वीने लोकनो संदार करवा माटे अहिं आव्यो. या वखते लोक सहित राजा पण वहु जय पाम्योः तेत्री तेणे सर्व प्रजानी साये गाढ एवा परमेष्टी मंत्रनो जप करता उता धर्मकार्यमां तत्पर श्रश्ने शुइ चिने कार्योत्सर्ग कस्यो. तेना प्रनावधी मनुष्याने पीमा करवा समर्थ नदि अयेला राक्षसे राजाने श्रा प्रमाणे कयु के. "हे नृप ! ९ मनुष्योने माग्वा माटे तयार अयेलो हतो; परंतु जिनन·