Adinath Charitra

Publisher: ZZZ Unknown

Page 482

( ४७६ )
ऋषिमंगलवृत्ति-पूर्वाई.
य त्यां रवानी ना कही वे दे फोइ ! खरेखरं श्रा श्रनीतिरूप इष्ट वेलना फलनेज तमे जाणो. " कुंतीये कह्युं. " पांवोए बंधुरूप तमारी साथे दास्य, करयुं हतुं, तेमां तमे श्रावुं कृत्य मुग्धपणाश्री करयुं बे. तमो म्होटा बो माये । ते ते सर्व सहन करता याव्या बो, तेथी तमारा न्हाना नाइयोनो था अपराध पण सहन करो. दे हरि ! अ भरतखंरुमां सर्व स्थानके तमारी श्राज्ञा व तरही वे तो पी पांवों क्यां जशे ? तमे तेमने खरेखर मृत्युकारी आज्ञा करी बे. पांरुवोनां मृत्यु पढी तुरत म्हारुं पण मृत्यु थशे अने तेथी तमने दोटो पस्तावो यो, माटे विचार करीने तेवी आज्ञा करवी मूकी द्यो. कह्युं बे के - दोटा पुरुषो विचारला विना कांइ पण कार्य करता नथी.” कुंतीनां श्रावां वचन सांगली कृष्णे कोप त्यजी दीधो. कांबे के लोकमां मदोटा पुरुषो निरंतर गुरुनी आज्ञा माननारा होय वे पी कृष्णे कयुं. " हे मात ! में जे कह्युं वे ते अन्यथी न होय, माटे तमारा पुत्रो त्यांज एक म्होढुं नगर वसावीने रहो. वली अर्जुननो पौत्र ( श्रभिमन्युना पुत्र ) परिक्षित पिताना पदे राज्य करो. हे मात ! आ म्हारी प्राज्ञा तमारा पुत्रो क्यारे पण पोताना नल्लंघवी नहि. पबी कुंतीये कृष्णना श्रावा कदाग्रहने जाली तुरत पुत्रो पासे श्रावीने ते सर्व वात कही. पांवो पण कृष्णनुं कहेतुं सांजली बहु दर्भ पाम्या. सरल हृदयवाला पांचे पांवो श्री कृष्णना बलथी धातकी खंरुनी अमरकंका नगरीना पद्योत्तर राजाने जीती अने हरण करेली पोतानी प्रिया शैपदीने पाठी लावीने कृष्णनी प्राज्ञाथी गंगाने तटे नगर वसावी त्यां निरं । तर सुखेधी रहेवा लाग्या.
इति रूपिमंगलवृत्तौ पांवचरित्रे शैपद्यपहारकधातकी खंमस्थामरकंकापूःपतिपद्मोत्तरजयौपदी वालना दिवर्णननामाष्टमोऽधिकारः॥८॥
पठी त्यां पांरुवोए पासेना अनेक राजानने युद्दमां जीती पोतानां पूर्वना सरखुं राज्य करवा लाग्या. कर्तुं वे के- पुण्यवंत पुरुषाने सुखज मले बे. को वखते इति चित्रवाला पांवो सज्ञामां वेग इता, एवामां जराकुमारे न्यां श्रावीने तेनुनी प्रागल कौस्तुभमणि मूक्यो. पती मलि जोवाथी उत्पन्न येली। शंकावाला पांमवोए तेने पूग्धुं. "हे भाई! यडुपति (कृष्ण) नां हृदयस्थ