________________
(३६६) ऋपिमंमलरात्ति-पूर्वाई. पोतानी माता देवकीने कहीने तेमने परिवार सहित बहु संतोष पमाझ्या.
पठी जेम सिंह पोताना निवासथी पर्वतनी गुफाने सुशोनित बनावे तेम तेज दिवसे स्वर्गश्री चवेलो कोइ पुण्यवान् जीव, देवकीना नदररुप गुफाने) शोन्नाववा लाग्यो. देवकीये स्वप्नमां सिंह दीगे ते वात तेणे पोताना पति वसुदेवने कही एटले तेमणे पण कडं के, “ हे देवी! निश्चे तने सर्व गुणवालो एक पुत्र थशे." पडी पूर्ण अवसरे शुन्न लग्नमां देवकीये हाथीना तालवा समान अति कोमल अने श्रेष्ठ लावण्यथी रसाल एवा एक पुत्रने जन्म आप्यो. आ वखते कृष्ण तथा वसुदेवे बहु मणि अने कोटि सुवर्णना दानथी धारका नगरीमा म्होटो जन्म महोत्सव कस्यो. अगीयारमे दिवसे सूतक निवृत्त करीने वारमे दिवसे हर्षित एवा मातापिताए तथा कृष्णे, सर्व बंधुजनोने संतोष पमामीने हस्तिना तालवानी पेठे अति कोमलपणाने लीधे ते पुत्रनुं विविध प्रकारना महोत्सव पूर्वक “ गजसुकुमाल" एवं यथार्थ नाम पामयु. वालक अवस्थामां पांच धाव मातानथी पालन करातो अने नत्कृष्ट वृद्धि पामतो ते कुमार मातापिताने बहु हर्ष पमामवा लाग्यो.
अनुक्रमे कमल समान देहवाला ते कुमारे सशुरु पालेश्री सर्व कलानो अभ्यास कस्यो. ां अवसरे रेवताचल (गिरनार) पर्वत नपर श्री नेमिनाथ समवसस्वा. नद्यानपालके कृष्णने वधामणि आपी एटले बहु हर्ष पामेला कृष्ण पण पोताना लघु नाश्नी साथे स्नानश्री शरीर पवित्र करी अने सुशोनित अानूपणो धारण करी श्रेष्ठ पट्टहस्ति नपर वेवा. पठी श्री नेमिनाथने वंदना करवाने नत्साहवंत श्रयेला कृष्ण म्होटी सेनाथी परवस्या उता महा समृश्रिी राजमार्गे श्रावी पहोच्या, । दवे घारकामा सर्व वेदनो जाण सोमिल नामे ब्राह्मण वसतो हतो. तेने सोमा नामनी स्त्रीश्री उत्पन्न श्रयेली सोमश्री नामनी एक पुत्री इती. जगातमताना त्कृष्ट रूपने धारण करती यौवनावस्थाने पामेली अने शृंगार धारण करवापूर्वक सखीयोनी सारे क्रीमा करती ते महा रूपवती सोमश्रीने जोर बंधुना दितत्रु एवा कृष्ण विचार करवा लाग्या.
“निश्चे गजसुकुमाल बंधुने रुपगुरो समान आज स्त्री योग्य वे." पी कृष्णे नोमश्रीना मातापिता जाति विगेरे जाणी लग्ने पठी पोताना सेवळ
