________________
श्री बलज बलदेव चरित्र. (२१) तुटी पमवा लाग्या.सुक्ताफल अने मणियोथी जमित्र एवा चंवा तथा शाल विगेरे दिव्य वस्तुन सलगवा लागी. कपूर तथा अगुरुचंदन विगेरे नत्तम वस्तुनी उकानोनी पण तेज दशा अवा लागी. वली ते वखते मनुष्योने आंधला करवामां प्रविण एवो धूमामो सर्व दिशा-मां प्रसरी जवाश्री हाथी, घोमा अने बलद विगेरे मुख्य पशुल तथा स्त्री पुरुष अने बालको पण बलवा लाग्या. ते वखते "हा कृष्ण! हा राम! आ महा अग्निथी पीमा पामेला अने अति दीन चित्तवाला अमने रक्षण करो ! रक्षण करो !!" एवो महा नयंकर शब्द चारे बाजुए संन्नलावा लाग्यो.
ते वखते कृष्ण जेटलामा पोताना दिध्य शस्त्र, मंत्र अने मणि विगेरेयी अग्निने शांत करवा लाग्या तेटलामां तेलना अल्पपुण्यने लीधे चक्र, गदा, शंख, बाण, हल अने मुशल विगेरे सर्व अस्त्रो अदृश्य थ६ गया. पर माताने विषे उत्कृष्ट लक्तिवाला कृष्ण वलन, देवकी तथा रोहिणी सहित वसुदेवने धारका नगरीथी व्हार लइ जवाने रश्रमां बेसास्या, परंतु ते वखते रघमां जोमेला घोमात, अग्निथी अत्यंत बलता उता जरा पण आगल चाल्या नहि.पी कृष्ण बलन पोतेज मातृत्नक्तिने लीधे रथने वलगी खेंचवा लाग्या. जेटलामां तेन पोताना विशाल मंदिरना दरवाजा पासे आवी पहोच्या तेटलामां दरवाजाना वारणां बंध थयां. जो के बललझे बहार निकलवा माटे ते बंध थयेला कमामोने नागी नाख्यां, तो पण ते क्षणमात्रमा पागं एकगं यश् गयां. आ वखते आकाशमां नन्नेला अने जयंकर आकृतिवाला हैपायन देवे कृष्ण बलजश्ने कयु. “हे वीर पुरुषो ! तमे पोताना बलने फोगट शामाटे गुमावो गे? हुँ फक्त तमारा बने जण विना बीजा कोइ बाल के वृक्ष्ले गेमी देनार नथी. में पूर्वे एकगं करेलां सर्व तपने पण निश्चे तेज माटे मूढ नावथी गुमावी दीधुं .” पठी माता पिताए कृष्ण बलनभने कडं. “हे पुत्रो ! तमे श्रा स्थानथी दूर जता रहो. जो तमे जीवता रदेशो तो तमाराथी फरी वंश वृद्धि थशे. तमे माता पितानी नक्तिने लीधे पोतानी पूर्ण शक्ति प्रगट करी; परंतु पूर्व जवमां मेलवेला अमारां उष्ट कर्मथी ते सफल थइ नहि. जो के पुरुषार्थरहित एवा अमोए श्री नेमिनाथ प्रशु पासे दीक्षा न लीधी तो पी संसारवासने अनुसरी रहेली आ विटंबना अनने केस सुलन न घाय? .
३६