________________
श्री पद्म बलदेव चरित्र. (३५) पली लक्ष्मण सहित राम तुरत पर्वत समान नुवनालंकार नामना हाथी नपर बेसीने परिवारे विंटलाया बता वित्नीषणदि राक्षसोए करेला वि. विध प्रकारना नत्सव पूर्वक रावणना मंदीर प्रत्ये गया. त्यां माणिक्य अने सुवर्णमय एवा म्होटा जिनमंदिरमा प्रवेश करीने तेमणे लक्ष्मण सहित श्री शांतिनाथनी प्रतिमाने नक्तिपूर्वक वंदना करी.पी विन्नीषणे आरोलां सुगंधी पुष्पोथी रामे श्री शांतिनाथनी पूजा करीने बहु अर्थश्री गलित एवा पवित्र स्त्रोत्रवमे स्तुति करी अने नमस्कार कस्यो. पठी विन्नीषणे बहु आग्रह पूर्वक सुग्रीव नामंमल विगेरे अनेक सेवको सहित राम लक्ष्मणने पोताना घर प्रत्ये तेमी जइ हर्षयी गौरव पूर्वक नोजन कराव्युं. त्यार बाद विशेषे जाण एवा. विन्तीपणे रामने म्होटा सिंहासन नपर बेसारीने कडं. “हे नाथ ! नि
असा हाथी रथ विगेरे आपनुंज अने हुं आपनो सेवक बुं, एम जाणो. वली जो आप म्हारा उपर क्रपा करीने मने आज्ञा आपता हो तो हुं आपने
आ सर्वे राक्षसोनी समद लंकापुरीना राज्यनो महाभिषेक करूं." पठी संतोषित चित्तवाला रामे कडं के, "हे बंधो ! तें कडं ते ठीक, परंतु में तने लंकानुं राज्य आपवानुं का बे,ते तुं शुं जूली गयो?" पी रामे अत्यंत विनयवंत एवा विन्नीषणने राक्षसोनी समक्ष लंकाना राज्यने विषे अनिषेक कस्यो. परी सिंहोदरादि राजानए सेवकोने मोकलीने तेमावेली पोतपोतानी अति रूपवाली कन्या पोतपोताना बंधुन सहित त्यां आवी. राम अने लक्ष्मण पण ते नत्तम रूपवाली कन्यानने महोत्सव पूर्वक परण्या. पनी विनिषण अने सुग्रीव विगेरे अनेक नूपतियोए सेवन करेला अने तेथीज नत्तम सुखने लीधे हर्षवंत एवा राम लक्ष्मण,रावणनी राजधानी (लंका) मा उ वर्ष पर्यंत रहा. आ अवसरे विंध्याचल पर्वतनी नपर तपधारीमा श्रेष्ट एवो मेघनाद पोताना नाश् मेघवाहन सहित लिहिपाम्यो. ते नपर त्यां मेघरथ नामनुं तीर्थ लोक प्रसी ब्यु. कय कस्याने सर्व कर्म जेणे एवो कुंजकर्ण पण नर्मदाने विषे सिदिपाम्यो, तेथी त्यां आज पर्यंत लोकने विषे "रक्षित" नामर्नु लोक प्रतिक्ष तीर्थ थयु.
हवे ते अवसरने विषे अहिं अयोध्यामां नत्तम शीलधारी एवा रामनी माता कौशल्या तथा कल्यासनां पात्ररूप साध्वी अने विख्यात एवा लक्ष्मपनी माता सुमित्रा ए बने पोतपोताना पुत्र शोकथी आकुल व्याकुल थता ।