Book Title: Abhaykumar Mantrishwar Jivan Charitra Part 03
Author(s): Motichand Oghavji, Satyasundarvijay
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust
View full book text
________________
વેશ્યાજાતિ મહાચતુર એટલે એણે વિચાર્યું કે ચંડપિંગળના મૃત્યુનો અને રાણીને ગર્ભ રહ્યાનો એક જ સમય છે. તો આ રાજપુત્ર ચંડપિંગળનો જીવ હશે કે કેમ ? એ વિચારે એ એક્વાર એને રમાડતી રમાડતી બોલી ગઈ કે “ચંડપિગળ, રડે છે શા માટે ? બાળકને તો એ વખતે પોતાનો નામોચ્ચાર સાંભળીને પોતાની પૂર્વ જાતિનું સ્મરણ થયું. એટલે અનુક્રમે વયે વૃદ્ધિ પામતો રાજ્ય કાર્યભારને યોગ્ય થયો અને પિતાના મરણ પછી રાજ્યાસને બેઠો ત્યારે નમસ્કાર મંત્રનો પ્રભાવ સમજી એમાં ભક્તિપૂર્વક શ્રદ્ધા રાખી એણે જિનધર્મ અંગીકાર કર્યો. પ્રાંતે એણે અને ગણિકાએ બંનેએ સંસારસાગરનો પાર ઉતારનારી જેની દીક્ષા ગ્રહણ કરી અને ચારિત્રનું સભ્યપ્રકારે પાલન કરી સ્વર્ગ પ્રાપ્ત કર્યું.”
આમ નવકારમંત્રના પારલૌકિક ફળ વિષે એક દષ્ટાત્ત આપી શ્રી વીરપ્રભુએ વળી એક અન્ય દષ્ટાન પણ આપ્યું તે આ પ્રમાણે,
પૂર્વે એક મથુરા નામની નગરી હતી એમાં એક જિનદત્ત નામનો શ્રાવક વસતો હતો. નગરીમાં એક “હુંડિક’ નામનો ચોર નિરંતર પ્રજાના ઘરમાં ચોરી કરતો. પરંતુ એ એકદા નગરરક્ષક (પોલીસ) ના હાથમાં સપડાઈ ગયો એટલે એને શૂળીએ ચઢાવવામાં આવ્યો. એની પાસે એના સંબંધીમાંથી કોણ આવે છે એની તપાસ રાખવા રાજપુરુષો નિકટમાં ગુપ્ત ઊભા રહ્યા. એવામાં દયાનિધિ જિનદત્ત શ્રાવક એ માર્ગે થઈને જતો હતો એની પાસે ચોરે તુષાતુર હોઈને જળ માગ્યું. જિનદત્તે એને કહ્યું, આ હું તને સંભળાવું છું તે નવકારમંત્રનો ઉચ્ચાર કર્યા કર એટલામાં જળ લઈ આવું. હું જળ લઈને આવું એટલામાં જો તું એ ભૂલી જઈશ તો હું તને જળ આપીશ નહીં.
શ્રાવક જળ લેવા ગયો અને પાછળ ચોરેએ પદ સંભાર્યા જ કર્યા. પરંતુ એને જળ લઈ આવતાં જોવા છતાં અને મને હમણાં જ જળ મળશે એમ સમજીને એને હર્ષ થયો છતાં, એના તો જળ પીધા વિના જ પ્રાણ ગયા. કેમકે રાજાના માણસોએ જિનદત્ત શ્રાવકને ચોરને અન્નપાન લાવી આપનાર તરીકે રાજ્યનો ગુનેગાર ગણીને બંદીવાન બનાવ્યો. એટલે રાજાએ એને પણ શૂળીએ ચઢાવી દેવાનો આદેશ કર્યો. પણ વાત એમ અભયકુમાર મંત્રીશ્વરનું જીવનચરિત્ર (સર્ગ અગ્યારમો)
૩૧
