Book Title: Abhaykumar Mantrishwar Jivan Charitra Part 03
Author(s): Motichand Oghavji, Satyasundarvijay
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust
View full book text
________________
“અનલગિરિ' નામના હસ્તિ પર આરૂઢ થઈને દેવદત્તા પાસે એ આવી પહોંચ્યો. અથવા તો સોયની પાછળ દોરો વહ્યો જ આવે છે એ તદ્દન સત્ય વાત છે. બંનેની દષ્ટિ મળી કે સધ એમનાં મન પણ પોતાની મેળે જ વિના યને પરસ્પર મળી ગયાં; ચતુર તુણનારાથી તણાયેલા બે વસ્ત્રો પરસ્પર મળી જઈ એકરૂપ થઈ જાય છે એમ. પછી પરમ પ્રેમ પૂર્વક ચંડપ્રદ્યોતન નરપતિએ કહ્યું- હે મૃગનયની સુંદરી ! હવે તું મારે નગરે ચાલ જેથી હું દેશ-કાળ અને સ્થિતિને અનુસરીને તારા સર્વે અભીષ્ટ મનોરથો પૂર્ણ કરું. દૂર રહેલાઓનાં તો જવાં અને આવવાં પૂરતાં જ કાર્યો થાય; એમાં કંઈ એમનો વિશેષ સ્વાર્થ સિદ્ધ થાય નહીં, દેવદત્તાએ ઉત્તર આપ્યો-હે સ્વામીનાથ ! હું આવવાને તૈયાર છું. પરંતુ મારી એક વાત સાંભળો-જેમ ઝુંટણક પશુ મનુષ્યની ઉખા વિના જીવી શકતો નથી એમ હું મારા દેવાધિદેવની પ્રતિમા વિના રહી શકું એમ નથી. માટે શ્રીખંડની-ચંદનની એક અન્ય પ્રતિમા કરાવીને લાવો. અધિકારીના આદેશના જેવો ચેટિકાનો એ આદેશ એણે પણ માન્ય કર્યો અને અન્ય પ્રતિમા કરાવવા માટે ચેટિકા પાસેની પ્રતિમા નીરખી નીરખીને જોઈ, કેમકે એમ જોયા વિના એના જેવી બીજી કરાવવી એ કેવી રીતે બની શકે ?
પછી તો પ્રેમસાગરમાં નિમગ્ન એવા એ દંપતીએ યથેચ્છ વિલાસસુખા અનુભવ્યું અથવા તો નવીન વસ્તુ પ્રાપ્ત થયે સર્વ કોઈને એને વિષે રાગ થાય છે જ. જેણે આકાશમાર્ગ ઉલ્લંઘન કર્યો છે એવો અને સ્વપતાર પરિચ્છદવાળો રાજા, રાત્રિ વીત્ય, ચંદ્રમા જેમ પશ્ચિમ દિશાએ પહોંચે છે એમ, પોતાની નગરીએ આવી પહોંચ્યો. આવીને સધ, પોતે જોઈ હતી એવી પ્રતિમાના અનુસારે અન્ય ચંદનમયી ઉત્કૃષ્ટ પ્રતિમા બનાવરાવી. પછી લક્ષ્મીપતિ કૃષ્ણ વાસુદેવ કૌસ્તુભ મણિને ધારણ કરે છે એવી રીતે એ નવી બનાવરાવેલી પ્રતિમાને, હૃદય પર ધારણ કરી ચંડપ્રદ્યોતન અનલગિરિ હસ્તિ પર આરૂઢ થઈ પાછો ઉદાયન રાજાને નગરે આવ્યો, આવીને, દેહધારી મોહિની મંત્ર હોય નહીં એવી એ પ્રતિમા ચેટિકાને સોંપી-આપી. ચેટિકા દેવદત્તાએ પણ અવંતીના સ્વામી આ ચંડપ્રદ્યોતનને
અભયકુમાર મંત્રીશ્વરનું જીવનચરિત્ર (સર્ગ અગ્યારમો)
