Book Title: Abhaykumar Mantrishwar Jivan Charitra Part 03
Author(s): Motichand Oghavji, Satyasundarvijay
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust
View full book text
________________
દીપી ઉઠે, અને પાપી શત્રુઓનાં મોં કાળાં થાય.
સામા પક્ષમાં અહંકાર આદિ દુષ્ટ બંદિજનોએ હાથ ઊંચા કરી કરીને પોતાના સૈનિકોને શૂર ચઢાવ્યું કે-હે સુભટો ! શત્રુના સૈનિકોને જે માથાની શૂળિ જેવો છે; અને સેનાને વિષે જો હાજર હોય છે તો જ મોહરાજા સુખે સૂએ છે; જેના સતત ફેંકાતા શરો વડે જર્જરિત થઈ જઈને શત્રુઓ પુન: રણે ચઢવાનું નામ પણ લેતા નથી; અને જેને હનુમાનની પેઠે પહેલા જ દુયશત્રુઓની સમક્ષ મોકલવામાં આવે છે;-એવા મકરધ્વજરાજાના તમે સેવકો છો. તમે પોતે ય તમારા અસહ્ય ભુજદંડ વડે પશુઓ, માનવો; દેવો અને દાનવોને સુદ્ધાં વશ કર્યા છે. આ પાંચ સાત જૈનપુરવાસીઓ પોતાની સ્થિતિ નહિ ઓળખીને, પોતાને શૂરવીર માનતા, કાન ખાઈ જાય છે એઓ, સર્વ જગતના પ્રાણીઓ પર વિજય મેળવનારા તમારા જેવાની આગળ, સમુદ્રમાં જેવી સાથવાની મુઠ્ઠી હોય એવા છે. તમારી આટઆટલી લાયકાતો છતાં જો તમે એમને હાથે શિકસ્ત ખાસો તો તમે સમુદ્રનો સમુદ્ર તરી જઈને એક અલ્પ ખાબોચીયામાં ડૂબી ગયા કહેવાશો માટે અત્યારે ચિત્ત દૃઢ રાખીને એવી રીતે યુદ્ધ કરજો કે તમારા પૂર્વજોનું નામ દીપકની જેમ દીપી નીકળે.
આમ કહી કહીને બંદિજનો જેમને શૂર ચઢાવી રહ્યા છે એવા ઉભય પક્ષના ગર્વિષ્ટ યોદ્ધાઓ ભયંકર ક્રોધ કરતા સામસામા આવી ઊભા. કર્ણપર્યન્ત લાવી લાવીને ધનુષ્યધારીઓએ તીરોનો એવો સતત મારો ચલાવ્યો કે ત્યાં વગર સ્તંભનો શર મંડપ થઈ રહ્યો. હસ્તલાઘવ-કળાવાળા એઓ ભાથામાંથી તીર લઈ પ્રત્યંચાપર ચઢાવી ખેંચીને એવી રીતે બાણ છોડતા કે ખબર જ પડે નહીં એકધારે વરસતા વર્ષાદની ધારા જેવી બાણાવળિ સતત છુટતી જ રહી એથી આચ્છાદિત થયેલું આકાશ જાણે તીડોથી ભરાઈ ગયું હોય નહીં એવું દેખાવા લાગ્યું. સુભટોએ લેશ માત્ર પણ અટક્યા વિના છોડવા માંડેલા બાણોવડે પૂરાઈ ગયેલ રણક્ષેત્ર જાણે કાશપુષ્પોથી ઊભરાઈ જતું વન હોય નહીં એમ શોભી રહ્યું. હસ્તિ દંતૂશળના પ્રહારો પર્વતો સહન કરે છે એમ ખડ્ગના પ્રહારો સહન કરતા પાયદળના સુભટો પણ રણમાં ઝુઝવા લાવ્યા. એમાં ખડ્ગો પરસ્પર અથડાવાથી એમાંથી ઊડી રહેલા
અભયકુમાર મંત્રીશ્વરનું જીવનચરિત્ર (ભાગ-૩)
૧૩૮
