Book Title: Abhaykumar Mantrishwar Jivan Charitra Part 03
Author(s): Motichand Oghavji, Satyasundarvijay
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust
View full book text
________________
એવી રીતે ઉડવા લાગ્યા કે કાયર હતા એ તો ઊડી ગયા. જેમનામાં શૂરાતન હતું એ જ ગિરિનદીના પૂરની જેમ ઊંડા મૂળવાળા શત્રુરૂપી વૃક્ષોને પણ ઉખેડી નાખતા અહીં તહિં પરિભ્રમણ કરવા લાગ્યા. એમ કરતાં સંવરના સૈનિકોના અનંગના સૈન્ય પર એવા પ્રહારો પડ્યા કે એ લાજ મૂકીને દશે દિશાઓમાં નાસી ગયું. એ વખતે આકાશમાં રહેલા દેવતા અને વિદ્યાધરોએ હર્ષરહિત જયનાદ કરીને સંવરના સૈન્યપર પુષ્પ વૃષ્ટિ કરી. પોતાના સૈન્યમાં ભંગાણ પડ્યું જોઈ, મમત્વ પુત્રની સાથે વેદોદય રથમાં રહેલો મકરધ્વજ હાસ્ય કવચ ધારણ કરી, વામહસ્તમાં ધનુષ્ય અને અન્ય હસ્તમાં બાણ લઈ મદોન્મત્ત બની રણમાં ઉતર્યો. તરત જ એણે ધનુષ્યની પ્રત્યંચાને એવી રીતે આકર્ષી કે એનાથી ઉત્પન્ન થયેલ રણત્કાર શબ્દથી એણે આકાશને ગજાવી મૂક્યું; પાઠ કરતાં છાત્રો મઠને ગજાવી મૂકે એમ. ત્વરિતપણે સતત વિશ્રાન્તિ વિના બાણધારા છોડતો પંચબાણ અનંગ લક્ષબાણી થયો. એની સતત શર વૃષ્ટિથી વીંધાઈ સંવરના સૈનિકો શીઘ નાસી જવા લાગ્યા. કહેવત છે કે શેરને માથે સવા શેર હોય છે. તે વખતે “અહો ! આણે એકલાએ વિજય મેળવ્યો એ જ ખરો શૂરવીર.” એમ કહીને દેવો વગેરેએ એ પુષ્પધન્વા અનંગપર પુષ્પવૃષ્ટિ કરી.
આમ પોતાના સૈન્યની અવદશા થઈ જોઈને સંવર લેશપણ ક્ષોભા પામ્યા સિવાય લડવા ઉતર્યો. કેમકે કોઈવાર ધણીનોયે વારો આવે. નિર્મમત્વ નામના જ્યેષ્ઠ પુત્રની સંગાથે સંવેગ રથમાં બેસી, દમન કવચ ધારણ કરી અભિગ્રહ શર તથા પૂર્વે વર્ણવેલા ઢાલ કૃપાણ, છરિકા આદિ શાસ્ત્રાસ્ત્રો અને બ્રહ્મચર્યરૂપી ઉન્નત દંડ સાથે રાખી લડવા લાગ્યો. દટ લડાયક શક્તિવાળા બંને પ્રતિપક્ષીઓએ કર્ણ પર્યન્ત લાવી લાવીને સામસામા બાણની વૃષ્ટિ આદરી પ્રત્યંચા તાણી પોતપોતાના ધનુષ્યનો ટંકારવ કરી એવાં શર મૂકવા માંડ્યાં કે સૂર્યના કિરણોને પણ આચ્છાદિત કરી નાખ્યાં. બંને પોતપોતાનાં શરો વડે પરસ્પરનાં શરોને કાપતા કાપતા બહુ સમય સુધી લડ્યા; વિવાદમાં વાદીઓ સામસામાની દલીલો તોડી નાખતા લડ્યા કરે છે એમ. જયશ્રી પણ સંદેહમાં પડી કે સંવરને વરું કે મકરધ્વજને વરું ? એટલામાં તો અનંગે છોડેલા તીક્ષ્ણ શરોવડે સંવરનું કવચ ભેદાયું
અભયકુમાર મંત્રીશ્વરનું જીવનચરિત્ર (ભાગ-૩)
૧૪૦
