Book Title: Abhaykumar Mantrishwar Jivan Charitra Part 03
Author(s): Motichand Oghavji, Satyasundarvijay
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust
View full book text
________________
અને શલ્ય અંદર પેઠું.
શલ્ય પ્રહારથી અત્યંત કોપાયમાન થઈ સંવરે અર્ધચંદ્રાકાર સરો છોડી અનંગરાજના ધ્વજ અને છત્ર, પદ્મનાળની જેમ વિના શ્રમે ખંડિત કર્યા. વળી એક સુરાકાર શર વડે ભિક્ષ-સાધુના મસ્તકની જેમ, એના મસ્તકને મુંડી નાખ્યું, અને બીજા શરથી એના ધનુષ્ય અને દોરી બંને છેદી નાખ્યાં. પોતે ગર્વિષ્ઠ હતો છતાં દઢ વૈરાગ્ય મુદગર વડે શત્રુના વેદોદય રથને ભાંગીને ભુકો કરી નાખ્યો. એટલે કંદર્પ હાથમાં ભય ખગ લઈ સંવરની સામે થયો; રાવણ વાલિના સામે થયો હતો એમ. સંવર પણ તત્ક્ષણ વીરવૃત્તિને અનુસરી, રથ છોડી ભૂમિ પર રહી વિવેક તરવારવડે એની સાથે લડવા લાગ્યો. બંને પોતપોતાની તલવાર વારંવાર નચાવતા નચાવતા વચ્ચે ઢાલ લાવી એકબીજાના પ્રહાર ચુકાવવા લાગ્યા એટલામાં, સુથાર ઘણવડે શિલાને તોડે એમ કંદર્પે ખડગનો ગાઢ પ્રહાર કરી સંવરની ઢાલ ભાંગી નાખી. ત્યાં તો યુદ્ધકળા નિપુણ સંવરે પોતાની વિવેક તલવાર વડે અનંગના ખગને છેદી નાખ્યું, એટલે મકરધ્વજે પોતાની જુગુપ્સા રિકા કાઢી; કેમકે શૌર્યવૃત્તિ કોઈ અલૌકિક વસ્તુ છે. પુનઃ સંવરે પણ વીરાચારને અનુસરી ખગ ત્યજી દીધું, અને દંડત્રયવિરતિ ઝુરિકા હાથમાં લીધી. | સર્વ યુદ્ધોને વિષે છુરિકાયુદ્ધ બહુ વિષય હોવાથી દેવતાઓ વિસ્મયા સહિત એ જોઈ રહ્યા. એમાં સંવરે અનંગની છરિકા પર એવી રીતે પ્રહાર કર્યો કે એ છરિકાનું પાનું પડી ગયું અને હાથમાં ફક્ત મુઠ રહી. એ વખતે પણ સંવરે તો યુદ્ધનીતિને અનુસરીને પોતાની રિકા પડતી મૂકી. હવે અન્ય શસ્ત્રોના અભાવે વીરશિરોમણિ સંવર અને જગદ્વીર કંદર્પ ઉભયે મલ્લયુદ્ધ આદર્યું. એ દેવતાઓ પણ સવિસ્મય નીરખી રહ્યા. આ યુદ્ધમાં શત્રુના ગ્રાહમાં પોતે ન આવતાં ધ્યાન રાખી સંવરે કંદર્પને ભૂમિ પર પાડી દીધો. કારણ કે તો થર્મસ્તતો ગય: I “આ સંવર સકળ વિશ્વને વિષે એકાકી વીરપુરષ છે. એનો જય થયો છે, એનો વિજય થયો છે. કેમકે એણે કામમલ્લનું માન કસુંબાની જેમ ચગદી નાખ્યું છે–” આવા સ્તુતિનાં વચનો કહી દેવતા તથા વિધાધરોએ સંવર પર ઉત્કૃષ્ટ અભયકુમાર મંત્રીશ્વરનું જીવનચરિત્ર (સર્ગ બારમો)
૧૪૧
