Book Title: Abhaykumar Mantrishwar Jivan Charitra Part 03
Author(s): Motichand Oghavji, Satyasundarvijay
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust
View full book text
________________
પુષ્પોની વૃષ્ટિ કરી. સ્વયંવરા કુમારીની પેઠે જ્યશ્રીએ પણ એના કંઠમાં હર્ષસહિત વરમાળા આરોપી “તારા ભક્તની સામે હું નજર પણ નહીં કરું, હું તારો દાસ છું.” એમ જીવિતાર્થી કંદર્પ દાંતમાં તરૂણું લઈ પુનઃ પુનઃ સંવરને કહેવા લાગ્યો; એટલે એને છોડી મૂક્યો. કારણ કે ક્ષત્રિયો કદિ પડતા પર પ્રહાર કરતા નથી. પછી સર્વ પરિચ્છદ જેનો છિન્ન ભિન્ન થઈ ગયો છે એવો એ કંદર્પ લજ્જાને લીધે નીચું જોતો ગુપ્તપણે પોતાના સ્થાનમાં જઈ રહ્યો.
ઘેર ગયો છતાં લજ્જાને કારણે પિતામહ મોહને કે પિતા રાગને પણ મળ્યો નહિ. કેમકે વીરપુરુષોને લજ્જા મોટી વાત છે. પિતામહ અને પિતા બંને પોતાની મેળે એની આગળ ગયા અને એને પ્રતિબોધમાં શબ્દો કહેવા લાગ્યા-અરે ત્રણજગતના વીર ! ધીરતાના ધરણીધર ! યુદ્ધમાં કોઈવાર જય થાય છે ને કોઈ વાર પરાજય પણ થાય છે માટે હે વત્સ ! પ્રાકૃત મનુષ્યની પેઠે ખેદ કરીશ નહીં. આવો પ્રતિબોધ સાંભળીને કામ પરાજયનું દુઃખ વિસારી દઈ પોતાના મોજશોખના કાર્યમાં વળગી ગયો.
અહીં સંવર વીર પણ રણક્ષેત્ર ખાલી કરીને હર્ષ સહિત ચારિત્રધર્મ રાજાધિરાજને વંદન કરવા ગયો. જતાં માર્ગમાં પગલે પગલે બંદિજનોએ ઉંચા હાથ કરી કરીને સ્તુતિ કરી કે-હે ચારિત્રધર્મ ભૂપતિના સાક્ષામૂર્તિવંત પ્રતાપ ! શત્રુઓરૂપી કૈરવ વનને સંકોચનાર ચંદ્રમા ! કામમલ્લનો પરાજય કરીને તેં નિશ્ચયે તારા ભુજબળને સાર્થક કર્યું છે. હે ધીર મહાવીર સંવર ! તારો જય થાઓ. આવાં સ્તુતિના શબ્દો શ્રવણ કરતો કરતો રાજાધિરાજ ચારિત્રધર્મ પાસે પહોંચ્યો; અને એને ચરણે પડ્યો. “આ વળી શી વાત છે.” એમ એમણે આશ્ચર્યસહિત પૂછવાથી સર્વ વાતનો જાણ સદાચાર પ્રતિહાર હતો એણે વિજ્ઞપ્તિ કરી કે “હે સ્વામી ! આ સંવર કોટવાળ આપના ચરણકમળમાં નમે છે. અહીં આવતાં વેંત જ એણે કામમલ્લનો પરાજય કર્યો છે. આપનું કે આપના મહત્તમ-અમાત્ય આદિના સ્વરૂપનું એને પ્રથમ લેશ પણ જ્ઞાન ન હોવા છતાં મનોભૂકંદર્પ સાથે યુદ્ધ કર્યું છે. એ વીર શિરોમણીએ આપણા મકરધ્વજ શત્રુને લીલા માત્રમાં ૧૪૨
અભયકુમાર મંત્રીશ્વરનું જીવનચરિત્ર (ભાગ-૩)
