Book Title: Abhaykumar Mantrishwar Jivan Charitra Part 03
Author(s): Motichand Oghavji, Satyasundarvijay
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust
View full book text
________________
બેઠો. કેમકે ધર્મને વિષે તેમજ કર્મને વિષે ક્રમ સાચવવો સારો છે. અમે પણ ભવ્ય પ્રાણિઓને બોધ થવા માટે ધર્મનું વ્યાખ્યાન શરૂ કર્યું. કેમકે એથી તીર્થકર નામ કર્મનો અનુભવ થાય છે. રૂપ, સૌભાગ્ય, લાવણ્ય, લક્ષ્મી અને રાજ્યની કૃપા-આટલાં વાનાં પુણ્ય કર્યું હોય તો જ પ્રાપ્ત થાય છે. પાપ કર્યા હોય એને, એથી વિપરીત એટલે કદ્રુપ, દુર્ભાગ્ય વગેરેનો યોગ થાય છે. પુત્રાદિ પરિવાર ગમે તેટલું ખરચે-વાપરે તોયે, પુણ્યશાળીનું દ્રવ્ય ખુટતું નથી. પણ નિપુણ્ય જનોનું તો, હોય તે યે જતું રહે છે. એ પર ભદ્રશ્રેષ્ઠી અને એના પુત્ર અભદ્રનું દૃષ્ટાન્ત છે તે આ પ્રમાણે,
પૂર્વે કોઈ રત્નપુર નામનું મોટું નગર હતું. એ નગરમાં નાના પ્રકારના મૂલ્યવાન રત્નોના સમૂહને સમૂહ જોવામાં આવતાં હતા એથી જાણે એ વિશાળ રત્નાકર-સાગર હોય નહીં એમ ભાસ થતો હતો. ત્યાં સર્વ નાગરિકોનો શિરોમણિ ધનેશ્વર નામનો એક શ્રેષ્ઠી રહેતો હતો. એ ઉદારતામાં બલિરાજા સમાન અને દ્રવ્યમાં કુબેરભંડારી તુલ્ય હતો. એને, બીજી લક્ષ્મીદેવી હોય નહીં એવી, ઉદાર, સરલ, ધીરસ્વભાવી, ગંભીર પ્રકૃતિવાળી, મિષ્ટ બોલનારી અને દઢ મનની ધનશ્રી નામની પત્ની હતી. એ દંપતીને એક સાગર નામનો પુત્ર હતો. એ પુત્ર, જેમ સાગર અનેક મસ્યોથી ભરેલો છે એમ સર્વ દૂષણોએ પૂરો હતો. એને વળી બીજી નર્મદા હોય નહીં એવી જડના સહવાસવાળી કુટિલ અને નીચગામી નર્મદા નામની સ્ત્રી હતી. ધનેશ્વર અને ધનશ્રી બંને પરમ જિનભક્તિ હતાં અને સાધુ વગેરેને પ્રતિકૂળની આશા વિના પુષ્કળ દાન દેતા. વળી અહોનિશ નિર્મળ શીલનું અનુપાલન કરતા, સદા તીવ્ર તપશ્ચર્યા આદરતા, નિત્ય અનિત્યાદિ બાર ભાવના અને વારંવાર ઉત્કૃષ્ટ વૈભવ સહ તીર્થયાત્રાએ જતા આવતા. આમ ધર્મ પરાયણ રહી પોતાનો મનુષ્યાવતાર સફળ કરતા.
પરંતુ એઓ આમ દ્રવ્યનો વ્યય કરતા એથી સાગરને અને એની સ્ત્રીને તો ઊલટું બહુ દુઃખ થયું એટલે એઓ વિચારવા લાગ્યા–આ. વૃદ્ધોની તો બુદ્ધિ નષ્ટ થઈ છે. જ્યાં ત્યાં આમ દ્રવ્ય ખરચી નાખે છે તો કદાચિત કાલેજ એમનું મૃત્યુ થયું તો પછી આપણે માટે રહેશે શું ? જો
અભયકુમાર મંત્રીશ્વરનું જીવનચરિત્ર (સર્ગ અગ્યારમો)
