Book Title: Abhaykumar Mantrishwar Jivan Charitra Part 03
Author(s): Motichand Oghavji, Satyasundarvijay
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust
View full book text
________________
હલકી પાડી છે ! શું મારા બાપને ઘેર એવા કણ મેં નથી ભાળ્યા ? લોકોમાં મારો ઉપહાસ કરાવનારા આ કણ હું તો સાચવી રાખનારી. નથી; જ્યારે એ માગશે ત્યારે એવા બીજા ઘણાએ છે, એ આપીશ.” આમ વિચાર કરીને એણે એ કણ ફેંકી દીધા.
વળી શેઠે બીજી વધુને બોલાવીને એને પણ એજ પ્રમાણે પાંચ કણ દીધા. એ લઈને એ પણ વિચારમાં પડી. “શું આજે સસરાજી ભાન ભૂલ્યા ? વૃદ્ધ થયા એટલે બુદ્ધિ ગઈ ? આટલો બધો નિરર્થક ખરચ. એમણે શા માટે કર્યો ? મદ્યપાન કરનારાઓ સિવાય આવો નિરર્થક ખરચ કરનારા તો ક્યાંય ભાળ્યા નહીં ! વળી દેખાવ તો આ બહુ કર્યો, ને આપવાની વાત આવી ત્યાં કેમ કણ જ મળ્યા ! આ તો “ખાંડણીયામાં ખાંડવાનું તો કંઈ નથી, ને સાંબેલાં આયાં બે’ એના જેવું એક આશ્ચર્ય થયું છે. મોંમાં કંઈ મિષ્ટ વસ્તુ ખાતા હોઈએ ને બચબચારો કરતા હોઈએ તો તો જાણે ઠીક. સસરાજીને ભાઈઓ, પુત્રો કે સાસુજી પણ કંઈ કહી શકતા લાગતા નથી. એ પોતે એકલા જ જાણે મોટા સમજુ થઈ ફરે છે ! વૃદ્ધ થયા એટલે યુક્તાયુક્ત ગમે તે કરતા ફરે છે પણ એમને ગણે છે કોણ ? કારણ કે બાળકને ને વૃદ્ધને સૌ સમાન લેખે છે. પરંતુ-એમાં છતાંયે, એમને સર્વની સમક્ષ મને કણ આપ્યા છે એ મારે ફેંકી દેવા યોગ્ય નહીં. એમ વિચારીને એ તો ઉપરથી ફોતરાં કાઢી નાખીને પાંચે કણ ખાઈ ગઈ-મનમાં એમ ધારીને કે જ્યારે માગશે ત્યારે બીજા કયાં નથી, બહુ છે-એ આપીશ.”
પછી ત્રીજી વહુને બોલાવીને એને પણ એજ પ્રમાણે કહીને શેઠે કણ આપ્યા. આ ત્રીજીમાં કંઈ બુદ્ધિ હશે એટલે એને એ પાંચ કણ લઈ એકાંતમાં જઈ વિચાર્યું કે સસરાજીએ આમ કણ આપ્યા એમાં નિશ્ચય કંઈ કારણ હોવું જોઈએ. નહીં, તો આટલો આટલો ખરચ કર્યો છે ને સર્વ સમક્ષ મને દેવામાં પાંચ કણ મળે એમ હોય નહીં. માટે એમણે કહ્યું એમાં મારે એ સાચવી તો રાખવા. આમ ચિંતવીને એને એ પાંચ કણો એક વસ્ત્રના ટુકડામાં બાંધી દઢ ગાંઠ વાળી. અને એ ગાંઠને પોતાના આભરણના કરંડિયામાં સાચવીને મૂકી. એટલું જ નહીં પરંતુ એને તો હંમેશા સાંજ
૧૧૦
અભયકુમાર મંત્રીશ્વરનું જીવનચરિત્ર (ભાગ-૩)
