Book Title: Abhaykumar Mantrishwar Jivan Charitra Part 03
Author(s): Motichand Oghavji, Satyasundarvijay
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust
View full book text
________________
સવાર બહાર કાઢી એની કોઈ પવિત્ર વસ્તુની જેમ આદરપૂર્વક ભક્તિ કરવાનું જારી રાખ્યું.
છેવટે ચોથી પુત્ર વધુને પણ બોલાવીને એને એજ સૂચનાપૂર્વક શાળના પાંચ કણ આપ્યાં. આ વહુ, જેનું નામ રોહિણી હતું એ મહા ચતુર હોઈને વિચારવા લાગી. “મારા સસરાજી જેઓ બૃહસ્પતિના જેવા બુદ્ધિશાળી, સમુદ્રના જેવા ગંભીર અને મેરૂસમાન વૈર્યવાન છે, દીર્ઘદર્શી છે, બહુશ્રુત છે એને ઘણું ઘણું જોયેલ અને જાણેલ છે તથા મનવાંછિત આપનાર ચિંતામણિ જેવા અને મહારાજના શિરોમણિ છે–એમણે મને સર્વ સ્વજનોની સમક્ષ શાળના પાંચ કણ આપ્યા એમાં નિશ્ચય કંઈ મહાન પ્રયોજન હોવું જોઈએ કારણ કે પુરુષો જે કંઈ કરે છે એ પણ અમુક ફળને અનુલક્ષીને જ કરે છે. માટે આ બાબતમાં મારી મતિ એમ કહે છે કે આ પાંચ કણોને મારે વવરાવીને થાય એટલી વૃદ્ધિ કરવી. આમ વિચારીને એણે પોતાના ભક્તિમાન સહોદરોને બોલાવીને કહ્યું–આ મારા શાળનાં દાણા છે તે તમે લઈ જઈને ધ્યાન રાખી તમારા ક્ષેત્રમાં વવરાવોએમાંથી પુષ્કળ કણ નીપજશે. એ પરથી ભાઈઓએ બહેનનું વચન પ્રમાણ કરીને એ કણ લીધા, અને લઈને પોતાને સ્થાને ગયા.
પછી વર્ષાકાળ આવ્યો અને પૃથ્વી પર સર્વત્ર જળજળ થઈ રહ્યું ત્યારે એમણે એ પાંચે કણ કોઈ શુદ્ધ ક્ષેત્રના કયારામાં વવરાવ્યા. કેટલેક દિવસે એમાંથી જે કણ ઉત્પન્ન થયા એ સર્વ પુનઃ અન્યત્ર વવરાવ્યા. આમ વારંવાર યથોચિત વવરાવતાં ને એમાંથી ઉત્પત્તિ કરાવતાં શાળનાં તો ડુંડાને ડુંડાં ઉગી નીકળ્યાં. ઉદાર-ઉપાર્જક પ્રાણિનાં કર્મનાં બીજ હોય નહીં એમ એને પ્રથમ પુષ્પો અને પાછળ ફળ આવ્યાં. અનુક્રમે એ ડુંડાં પાક પર આવતાં લણી લીધાં અને કસુંબાની જેમ પગતળે ખુદાવ્યાં. એમાંથી એક પ્રસ્થપ્રમાણ મગધદેશની ઉત્તમ-પ્રખ્યાત શાળા નીકળી. એ બીજે વર્ષાકાળે પાછી વાવી. એમ પૂર્વની વિધિએ વવરાવતાં ને વળી કૃષિ આદિ ક્રિયા કરતાં એમાંથી અનેક કુંભપ્રમાણ શાળા તૈયાર થઈ. ભાગ્ય અનુકૂળ હોય ત્યાં પછી શું ખામી ? પછી ત્રીજે અને ચોથે વર્ષે એ જ ક્રિયાઓથી સહસ્ર કુંભપ્રમાણ તૈયાર થઈ. પાંચમે વર્ષે વળી કંઈ પાર ના
અભયકુમાર મંત્રીશ્વરનું જીવનચરિત્ર (સર્ગ બારમો)
૧૧૧
