Book Title: Abhaykumar Mantrishwar Jivan Charitra Part 03
Author(s): Motichand Oghavji, Satyasundarvijay
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust
View full book text
________________
પશુઓની બધી ચિંતા પોતે જ કરે એવી ગૃહિણી નિશ્ચયે ગૃહલક્ષ્મી જ કહેવાય. મારા પુત્રોની માતા આવી લાયકાતવાળી હોઈને જ, મારી આટલી આખી જિંદગી પર્યન્ત મારો ગૃહસંસાર રૂડી રીતે ચાલ્યા કર્યો છે, ને કોઈની પણ ફરિયાદ આવી નથી. હવે મારી કઈ પુત્રવધુ, એવી જ રીતે ગૃહનો નિર્વાહ કરશે એ જાણવા માટે મારે એમની સર્વની પરીક્ષા કરવી જોઈએ. કેમકે ઘરનો આધાર સ્ત્રી પર છે.
આવા આવા વિચારો એના મનમાં ઉદ્ભવ્યા એટલે પ્રભાતે ઉઠીને રસોઈયાઓને બોલાવી રસોઈ કરાવી; વધુઓનાં પીયરીયા તથા અન્ય નાગરિકોને પણ જમવા નોતર્યા અને સર્વને અનેક વસ્તુઓ આદરસહિત જમાડી, ધનને સાચવી એકઠું કરવાની ઈચ્છાવાળાઓનું પણ દિન લોકોને જમાડવાથી કંઈ ઘટી જતું નથી, જમીને મુખવાસ અત્તર, ગુલાબ લઈ સ્નેહીઓ મંડપને વિષે બેઠા એટલે શેઠે પોતાની જ્યેષ્ઠા પુત્રવધુને પાસે બોલાવી એને પાંચ શાળના દાણા આપીને કહ્યું “પુત્રી ! આ સર્વજનોની સાક્ષીએ તને આ કણ આપું છું—એ હું જ્યારે માગું ત્યારે મને પાછા આપજે.” શ્વસૂરે કહ્યું એ સાંભળી કણ લઈ, રજા માગી, વધુ પોતાના ખંડમાં જઈ વિચારવા લાગી, “મારા સસરાજીનું રૂપ અને અંગોપાંગ સંકોચ પામતા જાય છે સંકુચિત થઈ ગયાં છે એટલું જ નહીં પણ એની ગતિ પણ શિથિલ થઈ ગઈ છે, કેશ ખરવા લાગ્યા છે, કાન કામ કરતા નથી. મુખમાંથી મિષ્ટ વચન ગયાં એની સાથે દાંત પણ ગયા છે; લાજશરમ ગઈ એની સાથે બુદ્ધિ પણ વહી ગઈ છે; કરોળીયાના મુખમાંથી નીકળે છે એમ એના મુખમાંથી પણ લાળ નીકળ્યા કરે છે; હાથ કૃશ થઈ જવાથી વલય મોટા પડે છે; મસ્તક પણ વૃક્ષની શાખાની જેમ હાલ્યા કરે છે એમ વૃદ્ધાવસ્થા પૂરી બેસી ગઈ છે. છતાં એમની આજ્ઞામાં ઐશ્વર્ય ન મળે. કોણ જાણે કેમ કોઈ એને આવું ન કરવા જેવું કરતાં અટકાવતું પણ નથી ? આડંબર તો બહુ કર્યો પણ આપ્યા ત્યારે પાંચ કણ ! ચકલીની પાસે ભારે મોટો ધડાકો કર્યો ! દ્રવ્ય ખરચીને ઉત્સવ કર્યો પણ આપવા તો મળ્યા ફક્ત કણ ! હણવો હતો એક ઉંદર માત્ર એમાં તો આખો ડુંગર ખોદ્યો ! સાળના પાંચ કણ આપીને એને તો મને સૌની નજરમાં
અભયકુમાર મંત્રીશ્વરનું જીવનચરિત્ર (સર્ગ બારમો)
૧૦૯
