Book Title: Abhaykumar Mantrishwar Jivan Charitra Part 03
Author(s): Motichand Oghavji, Satyasundarvijay
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust
View full book text
________________
પુનઃ જન્મ પુનઃ મરણ” નો ભેદ એટલે વિચ્છેદ કરી શકે છે. આવો ઉપદેશ દઈને મુનિઓએ એ ઉદાયન નૃપતિને એવી રીતે પ્રતિબોધ પમાડ્યો કે એને જૈન ધર્મ સર્વ ધાતુઓએ પરિણતિ પામ્યો-નસે નસે ઉતરી ગયો. એને હવે લાગ્યું કે મને આજ સુધી ધૂતારાઓની જેમ તાપસોએ ઠગ્યો છે. એટલે એણે હિંસક તાપસીનું દુષ્ટ દર્શન ત્યજીને અહિંસા પ્રધાન જિનદેવના શાસનનો સ્વીકાર કર્યો. અને “આજે મારાં ધન્યભાગ્ય. આજે મારો આત્મા પવિત્ર થયો, આજે હું કૃતકૃત્ય થયો.” એમ કહેવા લાગ્યો. વિષ ત્યજીને અમૃતનું ભોજન કરનાર નિ:સંશય પૂર્ણ પ્રશંસાને પાત્ર જ થાય છે.
આ બધું થવા દીધા પછી પ્રભાવતીનો જીવ-દેવતા વાદળામાંથી સૂર્ય બહાર નીકળે એમ રાજા પાસે પ્રકટ થયો, અને બધો વૃત્તાંન્ત એને નિવેદન કરી ધર્મને વિષે સ્થિર કર્યો અને પછી તરત જ પાછો અન્તર્ધાના થઈ ગયો. રાજા તો આવું જોઈ આશ્ચર્ય સ્તબ્ધ બની આમ તેમ જોવા લાગ્યો. એટલામાં તો દેવતાએ વિફર્વેલું માયાજાળનું દશ્ય બદલાઈ ગયું; ન મળે કંઈ આશ્રમ, કે ન મળે કોઈ સાધુસુનિ. એને બદલે પોતાની જ સભા રાજાની દષ્ટિએ પડી.
આ ઘટના બની તેજ દિવસથી આ ઉદાયન રાજા પરમ ધર્મિષ્ઠ શ્રાવક થયો. ધાર્મિક જનોની, કોઈ પણ એક નિશ્ચિત ખાણ હોતી નથી (કે જેમાંથી રત્નાદિની પેઠે ઉત્કૃષ્ટ જીવો નીકળ્યા જ કરે. એમની તો આ પ્રમાણે એકેક કરતાં કરતાં સંખ્યા વધે)
હવે ગાંધાર નામના એક દેશમાં કોઈ ગાંધાર નામનો જ, શ્રાવક વસતો હતો. એ એક ક્ષણ પણ પાપની ગંધ સુદ્ધાં સહન કરી શકતો નહીં. એકદા એ ગાંધાર વૈતાદ્યપર્વત પર રહેલી અરિહંતની પ્રતિમાને વંદનપૂજન કરવાની ઈચ્છાએ એ પર્વતની તળેટીએ ગયો. અહો ! મનુષ્યને કયા મનોરથ નથી થતા ? તળેટીએ પહોંચીને એ અન્નપાણીનો ત્યાગ કરી (ઉપવાસ આરંભી) શાસન દેવતાનું ધ્યાન ધરીને બેઠો. કેમકે આવા મોટા અભીષ્ટ મનોરથની સિદ્ધિને અર્થે એમ કર્યા વિના અન્ય ગતિ નથી. એનું એવું ઉગ્ર સાહસ જોઈ શાસન દેવતાએ તુષ્ટમાન થઈ એના
અભયકુમાર મંત્રીશ્વરનું જીવનચરિત્ર (ભાગ-૩)
