Book Title: Abhaykumar Mantrishwar Jivan Charitra Part 03
Author(s): Motichand Oghavji, Satyasundarvijay
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust
View full book text
________________
એ સર્વ દ્રવ્ય પછી પેલાએ પોતાના પુત્રોને આપ્યું. કેમ ન આપે ? સ્ત્રી અને સંતાનો સિવાય અન્ય કોને આપવાને અર્થે સર્વે લોકો દ્રવ્ય ઉપાર્જન કરે છે ? ભિન્ન ભિન્ન અભિપ્રાયવાળા બંને (વૃદ્ધ અને સુવર્ણકાર) પછી, માર્ગમાં જોઈએ એ અન્નપનાદિ સર્વ સામગ્રી લઈને સત્વર સમુદ્રતટે ગયા. અનર્ગળ જળનો રાશિ મહાન સમુદ્ર ખેડવો હતો માટે ત્યાં વૃદ્ધ શુભ કર્મ જેવું નિચ્છિદ્ર અને ખળ પુરુષના હૃદય જેવું નિષ્ફર પ્રવહણ તૈયાર કરાવ્યું. વિજય મેળવવા નીકળેલા સૈન્યની જેમ એ પ્રારંભે સ્થિરતા રાહત ઝોલાં ખાતું હતું. એની બંને બાજુએ ઉપરાઉપર દઢ કાષ્ટના ફલક એટલે પાટીયાં મૂક્યાં હતાં, અને એનાં બંને-આદિ અને પ્રાંતભાગ દ્વિતીયાના ચન્દ્રમાની જેવા વળેલા હતા. આપણા ગૃહોને હોય છે એમ એના પર સર્વત્ર ઢળતું આચ્છાદન હતું. એના મધ્યમાં વસ્ત્ર કહેવાતા સ્તંભો ઊભા કર્યા હતા. એને ચોમેર નાળીએરીની છાલવતી મઢી લીધેલું હતું, અને ખીલા વગેરેવતી દટ કર્યું હતું. વચ્ચોવચ્ચ શોભિતો સુંદર કુવાનો સ્તંભ હતો, તે જાણે એ વૃદ્ધની કીર્તિરૂપી વલ્લરીને આરોહણ. કરવાને જ હોય નહીં ! વળી એ પ્રવહણમાં વિશુદ્ધ શણનો બનાવેલો, એના વેગમાં વૃદ્ધિ કરનારો મહા વિસ્તારવંત શ્વેત સઢ હતો, તે જાણે ચાંદીનો પટ હોય નહીં એવો શોભી રહ્યો હતો.
પછી પીઠનો પવન જોઈને એકદા પ્રવહણે નાંગર ઉપાડ્યું, સ્વર્ણકાર અને વૃદ્ધ બંને એના પર આરૂઢ થયા અને પ્રવહણે સમુદ્રમાં પ્રવેશ કર્યો. જળમાર્ગ મત્સ્યોના સમૂહો એમની દષ્ટિએ પડતા. કેટલાંક તો હર્ષથી મુખમાં જળ લઈ, પ્રભાતસમયે ગુજરાતવાસીઓ દંતધાવન વેળાએ કરે છે એમ એ જળના જાણે કોગળા કરતા. કેટલાંક વળી સમુદ્રની સપાટીની નીચે જતા રહેતા અને પુનઃ ઉપર આવતા. વળી બીજા એવા પણ હતા કે જેઓ સર્પની જેમ પોતાની જ જાતિનાંને ગળી જતા. કેટલાંક સરકપણે, વહાણ ચાલતું એની સંગાથે ક્રીડા કરતા ચાલ્યાં આવતાં હતાં તો કેટલાક તરંગોની ઉપર ને ઉપર રહીને જાણે આનંદ કરતાં હતા. કેટલાંક જળના સંક્ષોભને સહી ન શકવાથી બહાર કીનારા ઉપર નીકળી પડતા; સ્મારણાદિ (ક્રિયા) ના સહી શકનારા સાધ્વાભાસ જેમ ગચ્છ બહાર
૪૦
અભયકુમાર મંત્રીશ્વરનું જીવનચરિત્ર (ભાગ-૩)
