Book Title: Abhaykumar Mantrishwar Jivan Charitra Part 03
Author(s): Motichand Oghavji, Satyasundarvijay
Publisher: Jinshasan Aradhana Trust
View full book text
________________
જેમ મૂર્ખાઈ ન કરતાં, ભારંગને પગે દઢપણે વળગી રહેજે એટલે તું નિર્વિઘ્નપણે પંચશૈલે પહોંચી જઈશ. સુવર્ણકારે પણ વૃદ્ધનું સર્વ કથન માન્ય કર્યું. દેવીઓને મળવાની મૂર્ખાઈભરી હોંશમાં આટલાં જોખમ વહોરીને અહીં સુધી આવ્યો અને એ વૃદ્ધનું કહેવું હવે સર્વ પ્રકારે મસ્તક પર ચઢાવ્યા વિના છૂટકો જ ક્યાં હતો ? એટલામાં તો પ્રવહણ વટવૃક્ષની. હેઠળ આવી પહોંચ્યું અને કુમારનંદી એની શાખાએ વળગી પડ્યો, તે જાણે, “તું યક્ષનો આવાસરૂપ છો તો યક્ષિણીઓ ક્યાં છે એ મને દેખાડ.” એમ વૃક્ષને કહેવાને જ હોય નહીં ! એજ વખતે નૌકા આવર્તમાં સપડાણી અને એના ભાંગીને ટુકડા થઈ ગયા. સ્વર્ણકાર તો આખી રાત્રિ વડની શાખાને વળગી રહ્યો. આશામાં ને આશામાં આખો જન્મારો સુદ્ધાં એમ વળગી રહેનારા માણસો પણ હોય છે.
પછી પ્રભાતે, ઉડવાની તૈયારી કરતા કોઈ ભાખંડને મધ્યસ્થ એટલે વચલે પગે સ્વર્ણકાર વળગી પડ્યો. અથવા તો આ પૃથ્વી પર કોણ એવા હોય કે જે મધ્યસ્થનો આશ્રય ન લે ? સ્વર્ણકાર એ પક્ષીને વળગી પડ્યો એ જાણે, ભવિષ્યમાં મળનારા દેવજન્મમાં એને ઉડવું પડશે માટે એની અગાઉથી અજમાયશ કરવાને જ હોય નહીં ! આગળ દીર્ઘ ચંચુયુક્ત મુખ અને પાછળ અતિ વિસ્તૃત પુચ્છ, વળી બંને બાજુ પહોળી પ્રસારેલી પાંખો-એવા પક્ષીને ચરણે વળગી આ આકાશમાર્ગે જતો કુમારનંદી-આ દશ્ય, નાળચું નીચે હોય એવાં ચાર પત્રોવાળાં આકાશકમળના દશ્ય સમાન મનહર લાગતું હતું. (અલ્પ સમયમાં) વિશુદ્ધ પક્ષદ્વયવાળા, સુમન- માર્ગગામી સજ્જનની જેમ એ પક્ષીએ એ વિહવળા સુર્વણકારને એને ઈષ્ટ સ્થાને પહોંચાડ્યો. ત્યાં પહોંચતાં જ કામિજનરૂપી હસ્તિની પાશ જેવી, અત્યંત સૌંદર્યયુક્ત હાસા પ્રહાસા યક્ષિણીઓએ મદનાતુર કુમારનંદીની દષ્ટિએ પડી.
એમને નિહાળીને “મારાં ધન્યભાગ્ય કે આવી દેવીઓ સંગાથે હું
૧. શુદ્ધ ઉજ્વળ. ૨. માતાનું અને પિતાનું એમ બે પક્ષ; બે પાંખો. ૩. શુદ્ધ અંત:કરણના માર્ગ દેવતાનો માર્ગ-આકાશમાર્ગ. અભયકુમાર મંત્રીશ્વરનું જીવનચરિત્ર (સર્ગ અગ્યારમો)
૪૩
