________________
ઓગસ્ટ ૧૯૬૯]. પ્રેમવશ પ્રભુ
[ , વિદુરજી ઘેર આવ્યા. આજે આનંદમાં છે. પરિશ્રમ પડશે. મારા સુખના માટે હું મારા ભગસુલભા તેમને પૂછે છેઃ આજે કેમ આટલા બધા વાનને જરાય પરિધમ નહીં આપું. આનંદમાં છે?
આ જ પુષ્ટિભક્તિ છે. વિદુરજી કહે: સત્સંગમાં બધી કથા કહીશ.
કહ્યું છે, મારા ઘરમાં ભલે બીજુ મેં કથામાં સાંભળ્યું છે કે જે સતત સત્કર્મ કરે, કંઈ ન હોય. પણ મારા હૃદયમાં પ્રભુ પ્રત્યે પ્રેમ તેના ઉપર ભગવાન કપા કરે છે. તેના પ્રભુ દશન છે. તે પ્રેમ હું તેમને અર્પણ કરીશ. આપણે જે આપે છે. મને લાગે છે કે દ્વારકાનાથ દુર્યોધન માટે ભાજી ખાઈએ છીએ તે ભાજી હું ઠાકોરજીને પ્રેમથી નહીં પરંતુ મારા માટે આવે છે.
અર્પણ કરીશ. સુલભા કહે મને પણ સ્વપ્નમાં રથયાત્રાનાં
જીભ સુધરે તે જીવન સુધરે, . દર્શન થયાં હતાં તે સફળ થશે. બાર વર્ષથી મેં
જીભ બગાડે તો જીવન બગડે. અન્ન લીધું નથી.
આહાર જે સાદે અને શુદ્ધ હોય તો શરીરમાં - વિદુરજી કહેઃ દેવી, તમારી તપશ્ચર્યાનું ફળ સવગુણ વધે છે. સર્વગુણુ વધે તો સહનશક્તિ આવતી કાલે મળશે. આવતી કાલે પરમાત્માનાં વધે છે અને છેવટે બુદ્ધિ સ્થિર થાય છે. દર્શન થશે.
___ आहारशुद्धौ सत्त्वशुद्धिः सत्त्वशुद्धौ ध्रुवा સુલભાદેવીએ વિદુરજીને પ્રશ્ન કર્યો છે, નાથ,
તિઃ | પ્રભુ સાથે તમારે કંઈ પરિચય છે?
માટે વિદુરની જેમ અતિશય સાદું જીવન વિદુરજી કહેઃ હું કૃષ્ણને વંદન કરું છું ત્યારે
ગાળો. જેનું જીવન સાદું છે, તે જરૂરી સાધુ થશે. તે મને કાકા કહીને બોલાવે છે. હું તેમને કહું છું,
સુલભાએ કહ્યું છે: હું ગરીબ છું તે મેં શું હું તે અધમ છું, આપને દાસાનુદાસ છું, મને
ગુનો કર્યો છે? તમે થામાં અનેક વાર કહ્યું છે કે કાકા ન કહે.
પ્રભુ પ્રેમના ભૂખ્યા છે. ભગવાન ગરીબ ઉપર ખૂબ - જીવ દીન બનીને ઈશ્વરને શરણે જાય છે, તે
પ્રેમ રાખે છે. ઈશ્વર જીવને ખૂબ માન આપે છે. "
સુલભા કહે છે : તમારે તેમની સાથે પરિચય વિદુરજી કહે છેઃ ભગવાન રાજમહેલમાં જશે છે, તે તેમને આપણે ત્યાં આવવા આમંત્રણ આપો.
તો ભગવાન સુખી થશે. મારા ઘરમાં તો ભગવાનને હું ભાવનાથી રોજે ભગવાનને ભોગ ધરાવું છું.
કષ્ટ થશે. તેથી હું તેમને અહીં આવવાનું આમંત્રણ હવે એક જ ઇચ્છા છે કે મારા ભગવાન આરોગે
આપવાની ના પાડું છું. દેવી, આપણાં પાપ હજી અને હું પ્રત્યક્ષ નિહાળું.
બાકી છે. હું તને આવતી કાલે કૃષ્ણનાં દર્શન કરવા વિદુરજી કહે છે હું આમંત્રણ આપું તો
લઈ જઈશ. પણ ઠાકોરજી આપણે ઘેર આવે એવી
આશા હાલ રાખવા જેવી નથી. આગળ કોઈક વખતે પ્રભુ ના તો નહીં પાડે, પણ આ નાની ઝૂંપડીમાં "
તેઓ આપણે ત્યાં આવશે. આ વખતે નહીં. તેમને બેસાડીશું ક્યાં ? આપણે ઘેર પરમાત્મા આવશે તો આપણને તો આનંદ થશે, પણ પરમા
વૈષ્ણવો આશાથી જીવે છે. મારા પ્રભુ આજે ત્માને દુઃખ થશે. મારા ભગવાન છપ્પન ભોગ આરોગે
નહીં આવે તો પાંચ વર્ષ પછી આવશે. અરે! છે. ધૃતરાષ્ટ્રને ત્યાં તેમનું સ્વાગત સારું થશે. મારી છેવટે મારા અંતકાળે ઠાકેરળ જરૂર જરૂર મારે
ત્યાં આવશે. ' પાસે તે ભાજી સિવાય કશું નથી. હું તેમને શું અર્પણ કરીશ? જો મારે ત્યાં આવશે તે ઠાકોરજીને સુલભા વિચારે છે કે પતિ સંકોચથી આમંત્રણ
મનુષ્ય સત્ય અને વસ્તુ માટે ઈચ્છા રાખે અને તે સંકલ્પ કરે તે તે મેળવી શકે છે.
