________________
શાંતિમય સહઅસ્તિત્વની વિવ-ભુમિકા
૭૮૫ આ બહુમાનાથી કંટાળતો એ કહેતા હતા, “ ડે. હેલીની કોઠીમાં હું કારકુન હતા ત્યારે જ મને વધારે નિરાંત હતી. '
હજ એ એની નિશાળનાં વરસે ભૂલ્યા નહોતા. ‘પેટર લેંગવેઈલ, અને ' ફાધર બાર ” કહીને એની ઠેકડી કરતા એની પાછળ દોડતા અવાજે અને યદદી હોવાથી ધિક્કારાયેલો છે અને પોતે વર્ગ છોડીને ભાગી ગયો હતો તે બધા બચપણના બનાવ હજુ એ ભૂલી શકયા નહોતા. પણ હવે તો એ મહાવૈજ્ઞાનિક બની ચક્યો હતો. હવે એને એલજીએમની રાણીનું આમંત્રણ આવ્યું હતું. બેલજીએમની રાણીને આ જગમશહુર બનેલા વૈજ્ઞાનિકનાં દર્શનની ઉગ્ર ઈચ્છા થઇ આવી હતી. નક્કી કરેલા દિવસે ટ્રેનના એક સામાન્ય ડબામાંથી એક હાથમાં બેગ પકડીને અને બગલમાં વાલીન ભરાવીને એ ઊતર્યો તે બેલજીએમની રાણીને ઘેર પહોંચવા ઉતાવળાં ડગલાં ભરતો રસ્તા પરથી ચાલવા માંડશે.
પણ એનું તો સ્ટેશન પર જ માત કરવાનું હતું ! માન કરનારી અમલદારી
હe