Uttaradhyayan Sutram Part 03

Author(s): Sudharmaswami, Lakshmivallabh Gani
Publisher: Shravak Hiralal Hansraj

Page 266

ME | संसारनी अंदर अनागत=कंइ पण विषयसुख नहिं आवेलुं छेज नहि. सर्व पदार्थों अनंतवार मळ्या छे. २८ उत्तराध्य-3 आयो पोताना पुत्रोनो उपदेश सांभळी भृगु प्रतिबुद्ध थइ पोतानी स्त्रीने कहे छे--
| भाषांतर चनसूत्रम्
अध्य० पहीणपुत्तस्स हु नत्थि वासो । वासट्टि भिक्खायरियाइकालो ।। ॥८३६॥ साहाहि रुक्खो लहए समाहिं । छिन्नाहि साहाहिं तमेवठाणुं ॥ २९ ॥
।।८३६॥ हे वासिष्ठि! पुत्र व्होणा थयेलाने पछेवास-घरमां वसवानुनधी एटळे मारे हवे भिक्षाचर्यानो काळ-समय छे. वृक्ष शाखाओवडे समाधि-शोभा लीये छे, पण ज्यारे तेनी शाखाओ छेदाइ जाय त्यारे तेनेज लोको ढूठ कहे छे. २९
व्या०-हे वाशिष्टि! वशिष्ठमुनिगोत्रोत्पन्ने ब्राह्मणि प्रिये ! प्रहीणपुत्रस्य पुत्राभ्यां त्यक्तस्य हु इति निश्चयेन मम || वासो गृहे वसनं नास्ति, ममेंति पदमध्याहार्य, हे प्रिये ! भिक्षाचर्याया अयं कालोऽयमवसरोऽस्तीति शेषः. उक्तमर्थमर्थातरन्यासेन दृढयति-वृक्षः शाखाभिरेव समाधि स्वास्थ्यं शोभा वा लभते, छिन्नाभिः शाखाभिस्तमेव वृक्षं जनाः स्थाणुं कीलं वदंति. शाखाहीनस्य वृक्षस्य स्थाणुत्वं स्यात, तथा ममापि पुत्राभ्यां वियुक्तस्य गृहे वासे स्थितस्य समाधिर्नास्तीत्यर्थः ॥ २९ ॥
हे वासिष्ठि ! वसिष्टमुनिना गोत्रमा उत्पन्न थयेली ! ब्राह्मण ! पिये ! महीणपुत्र=बे पुत्रोए त्यजायेला मने हवे निश्चये वास= | घरमा बसवं नथी. (अत्रे 'मम मारे' एटला पदनो अध्याहार करवानो छे.) हे मिये ! भिक्षाचर्यायनो आ काळा अवसर छे. (आटलं शेष छे.) उक्त अर्थने अर्थान्तरन्यासवडे दृढ करे छे-वृक्ष शाखाभोवडेज समाधि स्वस्थता पामे शोभे छे; ज्यारे तेनी