Uttaradhyayan Sutram Part 03

Author(s): Sudharmaswami, Lakshmivallabh Gani
Publisher: Shravak Hiralal Hansraj

Page 279

उत्तराध्य
यनसूत्रम्
॥८४९ ॥
毛毛毛毛毛毛毛毛毛片毛毛
जेम अरण्यमां दावाग्निथी जंतुओ दह्यमान वळता होय त्यारे तेओने जोइ अन्य बीजा राग तथा द्वपने वश थयेला प्राणीओ प्रमोद= हर्ष पामे छे. ४२ (पछीनी गाथा साधे संबंध छे.)
व्या० - अपरं च यथारण्ये दवाग्निना जीवेषु दह्यमानेषु सत्स्वन्येऽदग्धाः सत्वाः प्रमोदते हर्षिता भवंति, मनस्येवं | जानंत्येते ज्वलंतु, वयमदग्धास्तिष्टामः कथंभूतास्ते ? रागद्वेषयोर्वशं गता रागद्वेषग्रस्ताः ॥ ४२ ॥
बी पण जे अरण्य विषये दावाशिवडे जीवो दद्यमान=बळता होय त्यारे अन्य=न दाझेला प्राणियो वर्ष पामे छे. मनमां | तेओ एम जाणे छे के 'आ भले बळो, आपणे तो जरा पण दाइया विना आम छेटा उभा छड़ए.' ते केवा ? राग तथा द्वेपने वश थयेला = रागद्वेष ग्रस्त बनेला, ४२
एवमेव वयं मूढा । कामभोगेसु मुच्छिया ॥ उज्झमाणं न बुज्झामो रागदोसग्गिा जगं ॥ ४३ ॥ | एवीज रीते आपणे पण मृढ तथा कामभोगमां मुछित थयेला रागद्वेषरुप अग्निथी दह्यमान-सळगतुं जगत्ने नथी जाणता. ४३ व्या०-- एवमनैव दृष्टांतेन वयं मूढा अविवेकिनः कामभोगेषु मूर्च्छिताः संतो रागाद्वेषाग्निना जगद्दह्यमानं न | बुध्यामहे न जानीमहे वयमिति बहुवचनाद्वह्वोऽस्मादृशा जीवा इति ज्ञापनार्थ ॥ ४३ ॥
एम=आज दृष्टांतथी, आपणे मूढ = अविवेकी तथा कामभोगोमां मूर्च्छित = बेहोश = चनीने रागद्वेषरूपी अग्रिवडे आ जगत् वळे छे | तेने नथी जाणता नथी समजता. अत्रे 'वयम्' ए बहुवचन प्रयोग, आ संसारमां घणा जीवो आपणा जेवाज के एम ज्ञापन करवा माटे करेल छे. ४३
भाषांतर अध्य० १४
॥८४९ ॥