Uttaradhyayan Sutram Part 03

Author(s): Sudharmaswami, Lakshmivallabh Gani
Publisher: Shravak Hiralal Hansraj

Page 277

उत्तराध्ययनसूत्रम्
भाषांतर अध्य०१४
॥८४७॥
॥८४७॥
हे राजन् ! ज्यारे त्यारे पण तमे मनोरम कामभोगोने त्यजीने निश्चये मरशोः ए टाणे हे नरदेव ! एकलो धर्मज पाण-रक्षणरूप छ, अन्य आ संसारमा कंड पण छे नहि. ४० __ व्या०-हे राजन् ! यदा तदा गमिस्तस्मिन् काले मनोरमान् मनोहरान कामगुणान् प्रहाय प्रकर्षण त्यक्त्वा मरिष्यसि, नियमाणस्य पुरुषस्य धनादि साथै न भवति. हे नरदेव ! हु इति निश्चयनैको धर्म एव त्राणं शरणं विद्यते. fll इह जगति, इह मृत्यौ वा जीवस्यान्यत्किचित् त्राणं न विद्यते. ॥४०॥
हे राजन् ! यदा तदाजे ते काळे, मनोरम मनोहर कामगुणोने प्रकर्षे तद्दन त्यजीने निश्चये तमे मरशो, मरनार पुरुषनां धनादिक तेनी साथे नथी जता. हे नरदेव ! 'हु' निश्चये जाणजो जे एकलो धर्मज मात्र त्राण-शरण छे. आ जगत्मां ए मृत्यु टाणे जीवने बीजं कंइ पण त्राण रक्षण नहीं आपी शके. ४०
नाहं रमे पक्खिणि पंजरे वा । संताणछिन्ना चरिस्सामि मोणं ॥
अकिंचणा उज्जुकडा निरामिसा। परिग्गहारंभनिअत्तदोसा ।। ४१॥ पांजरामां पूरायेली पक्षिणीनी पेठे हुरमण करती नथी, अर्थात् मने चेन पडतुनधी; माटे हुआ स्नेहबंधोने छेदी नाखीने अकिंचना-कशु पासें न राखतां तेमज सरल रीते कार्य करती अने विषयरूपी मांस रहित तथा परिग्रह भने आरंभ दोपथी निवृत बनीने मौन-मुनिव्रत आचरीश. ४१
व्या०-अहमित्यध्याहारः. हे राजन्नहं न रमे, रति न प्राप्नोमि, वाशब्द इवार्थे, पक्षिणी पंजरे इव, यथा पक्षिणी