________________
६
उपदेशतरंगिणी.
दिक चोविसे जिनेश्वरोनी कायोत्सर्ग ध्यानमा रहेली प्रतिमार्जने स्थापन करी. ते तीर्थ या कलिकालमां पण अतुल्य प्रजाववालुं देखाय बे.
वली तेमज श्री कुमारपाल राजाए करावेतुं एवं अत्यंत उंचा एवा श्री अजितनाथ प्रभुना प्रासादवालु, छाने सर्व लोकोना आनंदरूपी कंदने उत्पन्न करवामां नवीन मेघ सरखुं श्री तारंगदुर्ग नामनुं तीर्थ पण प्रसिद्धज बे. तेमज मंडपाचलपर रहेला मोटा मंदिरवा तीर्थ पण प्रसिद्ध बे, के जेमां महा सती सीताए गोमयनी श्री पार्श्वनाथ प्रभुनी प्रतिमा बनावी हती, पण ते
ना शीलना माहात्म्यथी ते वज्रमय थइ गइ हती. वधारे शुं कहें ? जीरापल्ली, फलवर्धिक, कलिकुंड, कुक्कटेश्वर, पावक, श्रारासण, शंखेश्वर, रावण पार्श्वनाथ, वीणादीश्वर, चित्रकूट,
घाट, श्रीपूर, स्तंनपार्श्व, राणकपुरनुं चौमुख प्रासाद, इत्यादिकक तीर्थो के जे या दुनीयापर हयात बे, थइ गयां बे, नेवानां पण बे, ते ते सघलां तीर्थो, पुरुषोमां मुकुटसमान तथा पुरुषोमां इंद्र समान एवा प्रधानपुरुषोए प्रवर्तावेलां बे. पण कई पोतानी मेलेज उत्पन्न थयां नथी. वली एवं पण कोइ तीर्थ संजलाएल के जोवाएलुं नथी, के जेमांथी पुरुषो उत्पन्न था, करीनेज पृथ्वीनं भूषण पुरुषज बे. कह्युं बे के, हस्ती जाति मदेन के जलरुहैः पूर्णेउना शर्वरी वाणी व्याकरणेन हंसमिथुनैर्नद्यः समा पंक्तैिः ॥ शीलेन प्रमदा जवेन तुरगो नित्योत्सवैमंदिरं सत्पुत्रेण कुलं नृपेण नगरं लोकत्रयं धार्मिकैः ॥ १ ॥ कारान्धावमृतं धने वितरणं वाणी विलासे श्रुतं देहेऽन्योपकृतिः फलं वरतरौ वंशे च मुक्ताफलम् ॥