Tilakmanjarisara

Author(s): Pallipal Dhanpal, N M Kansara
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 93

४४
श्रीपल्लीपालवंशीयधनपालविरचितः रङ्गाङ्गणं प्रणम्याथ चित्रलेखामुपायतीम् । आहूय स्वासनान्ते मां खेचरेशो न्यवेशयत् ॥८२॥ वक्त्रं मम पानम्रमुन्नमय्य जगाद च । वत्से' ! त्वमीदृशं नाट्यममनः क्व मनोहरम् ॥८३॥ क्षोणिदत्तेक्षणा तस्य निर्बन्धादभ्यधामहम् । अभ्यासस्तात ! नाभ्यासे गुरोरेकस्य कस्यचित् ॥८४॥ परं मयि समक्रामच्चातुरी मातुरीदृशी । वत्से ! कुतस्तयाऽभ्यस्ता तात ! खेचरलोकतः ॥८५॥ वत्से ! नाम सवित्री ते पवित्रयति किं वद । तात ! गन्धर्वदत्तेति श्रुत्वेति सचिवोऽब्रवीत् ॥८६॥ देव ! कच्चिन्न सा पुत्री देवस्यैव भविष्यति । नाम्ना हि जन्यते नाट्यसक्रमेण च मे भ्रमः ।।८७॥ नृपस्तदा मदाकारं विभाव्य पुनरभ्यधात् । कीदृङ्मानवयोवर्णाकारैः सा जननी तव ॥८८॥ तात ! नातिलघुर्नातिदीर्घा सा वयसा पुनः । तागया.मयि प्राच्यगर्भभाजि विभाव्यते ॥८९॥ वर्णेन स्वर्णसङ्काशा रूपेण तु भवादृशी । वत्से ! को जनकस्तस्यास्तात ! कश्चन तापसः ॥९॥ आर्य ! भग्नोऽन्तरालेऽपि सुतासत्तामनोरथः । देव ! व्यथिष्टा मा नेयं तावद् वेत्ति न तत्त्वतः ॥९॥ वत्से ! स तापसो दृष्टस्तात ! लोकान्मया श्रुतः । वत्से ! किं वक्ति सा पृष्टा तात ! रोदिति केवलम् ॥१२॥ आर्य ! तस्या अनाख्याने निदानं रोदने च किम् । देव ! स्वाभिजनाख्यानव्रीडा बन्धुस्मृतिस्तथा ॥१३॥ वत्से ! नाख्याति चेत् किञ्चित् तत् कथं विदितं त्वया । तस्या नाट्यकलालोको लोकाद् वैद्याधरादिति ॥९४॥ तात ! विज्ञपयाम्येतदितोऽतिक्रान्तवत्सरे ।
मुनिर्महायशाः काञ्च्यामागमद् व्रतिभिर्वृतः ॥९५॥ १ वात्स । २ श्चि । ३ । । ४ सो । ५ ग् ।