Tilakmanjarisara

Author(s): Pallipal Dhanpal, N M Kansara
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 115

६६
श्री पल्ली पालवंशीय धनपालविरचितः
यथेच्छं परिपृच्छैनां येनाहमपि निर्वृतेः । स्वरूपमवगच्छामि निशाम्यन्ती वचांसि वाम् ॥५५॥ अथावोचमहं काञ्चीराजपुत्रि ! न राजति । उक्तिरज्ञातमचित्तवृत्या देव्या सहाय मे ॥ ५६॥ अवश्यं संस्तुतस्योक्तमितरोऽपि करोति न | निसर्गतोऽपि निःस्नेहो जनः किं पुनरीश्वरः ||५७|| तदत्रभवती जातु प्रस्थिता ज्योतिषां पैथा । दक्षिणाशावतंसेषु विहर्तुं मैलयादिषु ॥ ५८ ॥ इष्टकावतारादि नमस्याऽलङ्करिष्यति । अयोध्यां तदा सर्व सम्प्रयेऽहं यथामति ॥ ५९ ॥ पुनर्दर्शनमेवैकं वक्तुं साधु ममाधुना । इत्युक्ते सा स्वमस्मार्षीत् प्रागप्रागल्भ्यवल्गितम् ||६० || त्रपयैवाक्षमाssस्थातुमुत्थाय सहसाऽथ सा । मठाप्रभुवमारोहत् खेचरीभिः परिष्कृतौ ॥ ६१ ॥ मयि क्षिप्तेक्षणा तत्र सा कुर्वाणा प्रतिक्षणम् । ससीत्कृतं शीतैमणिस्तम्भेषु परिरम्भणम् ॥ ६२॥ समुद्गिरन्ती शृङ्गारकाव्यानि श्रव्यभाषया । ताम्बूलं बन्धुबालानां क्षिपन्ती स्वमुखान्मुखे ॥६३॥ धम्मिलं दोलतोल्लासप्रकाशकुचमण्डला । कन्दुकक्रीडने श्रान्तमश्रस्तमपि बध्नती ॥६४॥ स्थित्वा चिरमथोपेता पुनर्मलयसुन्दरी । नान्यवृद्धावबुद्धा च सा चचाल निजालयम् ॥ ६५ ॥ कियदप्यनुगम्यैतां द्रागेत्य द्रविडेन्द्रजाम् ।
ऊचे वेत्रभृदायें ! त्वां देवी विज्ञापयत्यदः ॥ ६६ ॥ कुमारेण सहागत्य गृहाननुगृहाण मा [म् ] | साऽवोचन्नोचितमिदं मन्दुरे ! वनवासिनाम् ||६७|| अतिध्याय कुमारस्तु यात्वेवं विससर्ज ताम् । सखी मृगाङ्कलेखाख्या समागत्याऽगदत् ततः ॥ ६८ ॥
१ न्या । २ । ३ स । ४ स्कु । ५ ताः । ६ त । ७ स्रौ । ८द्र ।
[ प्र०