Tilakmanjarisara

Author(s): Pallipal Dhanpal, N M Kansara
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 107

[प्र.
श्रीपल्लीपालवंशीयधनपालविरचितः देव ! देशान्तरं प्राप्या चेत् तत्र मलयाश्रितम् । यातुं प्रशान्तवैराख्यमेषा वैखानसाश्रमम् ॥१३॥ देवेन सह यत्राभून्मम प्रथमदर्शनम् । तत्राऽसौ हि सुखं स्थाता तातशान्ततपान्तिके ॥९४॥ एवमस्त्विति तातस्यादेशादारुह्य हस्तिनीम् । तरङ्गलेखयाऽम्बाया बालसख्या समन्विता ॥९५।। निवृत्तपौरसञ्चारनिशीथपृथुले पथि । निरगां नगरीतोऽहं क्रमात् प्रति तमाश्रमम् ॥९६॥ तापसीपरिवारैव व्यापारैः सेचनादिभिः । स्मरन्ती तस्य निन्येऽहं तत्र कञ्चिदनेहसम् ॥९७॥ एकदा चागतं काञ्च्याः कञ्चित् कुलपतेः पुरः । गदन्तं तद्गतोदन्तमश्रौषमुषसि द्विजम् ॥९८।। यथा कामत्रयोदश्यां युध्यमानः पुराद् बहिः । जितेनाऽथारिणा नक्तं दीर्घनिद्रा स लम्भितः ॥९९॥ तन्निशम्याग मूर्छा तदन्ते किमतः परम् । श्रोतव्यमिति मत्वाऽब्धेस्तटं निर्जनमैत्रजम् ॥१०॥ निर्वापये वपुः प्रेयोवियोगोत्तप्तमम्बुधौ । इत्यात्तधीः पदध्वानं श्रुत्वा प्रत्यग् व्यलोकयम् ॥१०१॥ तरङ्गलेखामायान्ती दूराद् धृतकमण्डलुम् । दृष्ट्वा च कथमिष्टं स्यादित्यपश्यं दिशोऽखिलाः ॥१०२॥ मृतपक्षिपरिक्षिप्तमूलं किम्पाकपादपम् । आराद् वीक्ष्य मयाऽभक्षि तस्य मृत्युफलं फलम् ॥१०३॥ तद्विषव्याकुलाऽऽश्रित्य शिलामेकामुपाविशम् । तरङ्गलेखाऽप्यागत्य परुषं मामभाषत ॥१०४॥ कस्तवात्र किमत्रास्ति काय तेऽनल्पचापले ! ।
इत्याद्यशुश्रूषुरिव प्रयाता मेऽथ चेतना ॥१०५॥ , वेधस्वा० । १ त । ३ स्था । ४ तं । ५ थ । ६ स ।